عربی اندلسی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عربی اندلسی
عربیة أندلسیة
زبان بومی دراندلس (اسپانیا و پرتغال امروزی)
الفبای عربی (خط مغربی)
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹xaa
گلاتولوگanda1287[۱]
{{{mapalt}}}
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

عربی اندلسی گویش یا گویش‌هایی از زبان عربی است که در اندلس، مناطق تحت حکومت مسلمانان در شبه‌جزیره ایبری (اسپانیا و پرتغال امروزی) از قرن نهم تا هفدهم میلادی سخن گفته می‌شد. این زبان در پی اخراج موریسکوها، که یک قرن پس از نبرد گرانادا توسط فرمانروایان کاتولیک رخ داد، منقرض شد. اخراج و آزار و اذیت عرب‌زبانان (در آن زمان که به‌طور گسترده در ایبری صحبت می‌شد) باعث پایان ناگهانی استفاده از این زبان در شبه‌جزیره شد. گرچه اندلسی‌ها پس از اخراج از اروپا در جوامع مغربی استحلال یافتند، تا حدودی توانستند زبانشان را حفظ کنند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Andalusian Arabic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)