عربی شامی شمالی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عربی شامی شمالی
عربی شامی شمالی
اللهجة الشامی الشمال
زبان بومی در	لبنان، سوریه، چوکوروا (ترکیه)
شمار گویشوران	۲۴٫۶ میلیون (۲۰۱۶)
تبار	آفروآسیایی سامی سامی مرکزی عربی عربی شامی عربی شامی شمالی; ; ; ; ;
گویش‌ها	عربی لبنانی عربی سوری عربی چوکوروایی
سامانه نوشتاری	الفبای عربی
کدهای زبان
گلاتولوگ	nort3139
	عربی شامی شمالی
	این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

عربی شامی شمالی زیر شاخه‌ای از عربی شامی است که خود یکی از گویش‌های عربی به‌شمار می‌رود. گاه بدین گویش عربی سوری-لبنانی نیز گفته می‌شود^[۳] گرچه در مواردی این عنوان به کل خانواده شامی گفته می‌شود.^[۴] این گویش با بیش از ۲۴ میلیون گویشور در سراسر جهان، زبان گفتار روزمره در لبنان و سوریه^[۳] و در کنار عربی مصری یکی از دو گویش غالب و معیار عربی گفتاری در جهان عرب است.^[۵]

عربی شامی شمالی در شمال از ترکیه، به ویژه مناطق ساحلی استان‌های آدانا، ختای و مرسین آغاز^[۳]^[۶] با گذر از مناطق ساحل مدیترانه سوریه (استان‌های لاذقیه و طرطوس) و همچنین مناطق حلب و دمشق^[۳]^[۷] در لبنان به پایان می‌رسد.^[۸]^[۳]

گویش‌ها[ویرایش]

سوری: همچون لهجه‌های دمشقی و حلبی.^[۳]
لبنانی: لهجه‌های لبنانی شمالی، لبنانی جنوبی، لبنانی کوهی، عربی دروزی، لبنانی معیار، بقاعی، سنی بیروتی، سنی صیدایی، سنی اقلیم‌الخروبی، جدیده‌ای^[۳]
چوکوروا، ترکیه: کیلیکیایی/چوکوروایی^[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ "Arabic, North Levantine Spoken". Ethnologue (به انگلیسی). Retrieved 2018-08-08.
↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "North Levantine Arabic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ ^۳٫۳ ^۳٫۴ ^۳٫۵ ^۳٫۶ ^۳٫۷ "Arabic, North Levantine Spoken". Ethnologue (به انگلیسی). Retrieved 2018-07-16.
↑ Versteegh, Kees (2009). Encyclopedia of Arabic language and linguistics. Leiden: Brill. p. 170. ISBN 9789004177024. OCLC 401165899.
↑ Decker, Donald M. (1999). Handbook of the International Phonetic Association: A Guide to the Use of the International Phonetic Alphabet. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. p. 51. ISBN 978-0-521-63751-0.
↑ "Turkey". Ethnologue (به انگلیسی). Retrieved 2018-07-16.
↑ "Jordan and Syria". Ethnologue (به انگلیسی). Retrieved 2018-07-16.
↑ "Glottolog 3.2 - North Levantine Arabic". glottolog.org (به انگلیسی). Retrieved 2018-07-16.

پیوند به بیرون[ویرایش]

[1] "Arabic, North Levantine Spoken". Ethnologue (به انگلیسی). Retrieved 2018-08-08.

[Glottolog-2] Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "North Levantine Arabic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)

[:0-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ ^۳٫۳ ^۳٫۴ ^۳٫۵ ^۳٫۶ ^۳٫۷ "Arabic, North Levantine Spoken". Ethnologue (به انگلیسی). Retrieved 2018-07-16.

[Versteegh_2009-4] Versteegh, Kees (2009). Encyclopedia of Arabic language and linguistics. Leiden: Brill. p. 170. ISBN 9789004177024. OCLC 401165899.

[5] Decker, Donald M. (1999). Handbook of the International Phonetic Association: A Guide to the Use of the International Phonetic Alphabet. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. p. 51. ISBN 978-0-521-63751-0.

[6] "Turkey". Ethnologue (به انگلیسی). Retrieved 2018-07-16.

[:1-7] "Jordan and Syria". Ethnologue (به انگلیسی). Retrieved 2018-07-16.

[8] "Glottolog 3.2 - North Levantine Arabic". glottolog.org (به انگلیسی). Retrieved 2018-07-16.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

ن ب و زبان‌های سوریه
زبان رسمی	عربی معیار
زبان‌های اقلیت	آدیغی ترکی افشاری ارمنی ترکی آذربایجانی دومری زبان‌های کردی کرمانجی گویش طوریه آرامی نو غربی
گویش‌های عربی	بدوی شامی حلبی دمشقی عربی عراقی نجدی شامی شمالی
زبان اشاره	زبان اشارهٔ عربی شامی