French
Deutschمکتب نیوتونی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیوتن‌گرایی یا مکتب نیوتونی یک آموزه فلسفی و علمی است که از اعتقادات و روش‌های فیلسوف طبیعی ایزاک نیوتون برگرفته شده‌است. در حالی که سهم تأثیرگذار نیوتن در درجه اول در فیزیک و ریاضیات بود، تصور کلی او از جهان به عنوان پدیده‌ای تحت تسلط قوانین منطقی و قابل فهم، پایه و اساس بسیاری از اندیشه‌های روشنگری را بنیان نهاد. نیوتن‌گرایی به یک برنامه فکری تأثیرگذار تبدیل شد که اصول نیوتن را در بسیاری از حوزه‌ها مورد استفاده قرار می‌داد و علاوه بر تأثیر بر فلسفه، اندیشه سیاسی و الهیات، زمینه را برای علم مدرن (هم علوم طبیعی و هم علوم اجتماعی) فراهم کرد
زمینه[ویرایش]
اصول ریاضی فلسفه طبیعی اثر نیوتون که توسط انجمن سلطنتی در سال ۱۶۸۷ منتشر شد[۱] اما تا پس از مرگ وی به‌طور گسترده و به زبان انگلیسی در دسترس نبود، متنی است که به‌طور کلی به عنوان اثری انقلابی یا رادیکال در توسعه علوم ذکر شده‌است.[۲] این سه کتاب که به عنوان یک متن اساسی در ریاضیات و فیزیک در نظر گرفته می‌شوند، به دلیل رد فرضیه‌ها به نفع استدلال استقرایی و قیاسی بر اساس مجموعه ای از تعاریف و بدیهیات قابل توجه هستند. این روش ممکن است با روش استنتاج دکارتی بر اساس استدلال منطقی متوالی در تضاد باشد و اثربخشی استفاده از تجزیه و تحلیل ریاضی را به عنوان ابزاری برای کشف در مورد جهان طبیعی نشان دهد.
منابع[ویرایش]
- ↑ Sir Isaac Newton (5 February 2016). The Principia: The Authoritative Translation and Guide: Mathematical Principles of Natural Philosophy. University of California Press. ISBN 978-0-520-96481-5.
- ↑ Bernard., Cohen, Ierome (2002-01-01). The Newtonian revolution: with illustrations of the transformation of scientific ideas. Cambridge Univ. Press. ISBN 978-0-521-27380-0. OCLC 265462302.