French
Deutschعملیات جشن برداشت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| عملیات جشن برداشت | |
|---|---|
 بقایای گورهای دسته‌جمعی در مایدانک | |
| موقعیت | اردوگاه‌های کار اجباری مایدانک، پونیاتوا و تراونیکی در منطقه لوبلین در دولت عمومی |
| تاریخ | ۳–۴ نوامبر ۱۹۴۳ |
| هدف | یهودیان |
گونه حمله | شلیک مستقیم |
| اسلحه | تفنگ، سلاح‌های خودکار |
| کشته‌ها | ۳۹٬۰۰۰–۴۳٬۰۰۰ |
| مرتکبان | اس‌اس، مردان تراونیکی |
عملیات جشن برداشت (به آلمانی: Aktion Erntefest) به کشار بیش از ۴۳٬۰۰۰ یهودی در اردوگاه‌های کار اجباری مایدانک، پونیاتوا و تراونیکی توسط اس‌اس، گردان‌های پلیس انتظامی، و زوندردینست‌های اوکراینی در سوم و چهارم نوامبر ۱۹۴۳ گفته می‌شود.[۱]
وقایع[ویرایش]
پس از یک سلسله خیزش در گتوها و اردوگاه‌های مرگ در لهستان، هاینریش هیملر دستور به کشتار کارگران اجباری یهودی باقی‌مانده در منطقه لوبلین در دولت عمومی لهستان اشغالی را داد. کارگران یهودی در اردوگاه‌ها در لوای کمک به محافظت هوایی مجبور به حفر کردن خندق‌هایی زیگ‌زاگ‌شکل در اواخر اکتبر شدند. در ۲ نوامبر هزاران افسر اس‌اس و پلیس نظامی وارد لوبلین شدند. در همان روز رهبر اس‌اس و پلیس، یاکوب اشپورنبرگ، که مسئولیت عملیات را بر عهده داشت جلسه ای برای برنامه‌ریزی کشتار ترتیب داد.
کشتارها در صبح ۳ نوامبر در مایدانک که در آن یهودیان از غیریهودیان جدا شده بودند آغاز شدند. تا عصر آن روز، در کل ۱۸٬۴۰۰ تن با شلیک گلوله به قتل رسیدند. در همان روز نیز، ۶٬۰۰۰ تن دیگر، از جمله عده ای از دوروخوچا، در تراونیکی کشته شدند. پس از پایان عملیات در مایدانک، چندین گردان از عاملان کشتار به پونیاتوا فرستاده شدند و در ۴ نوامبر ۱۴٬۵۰۰ زندانی آن اردوگاه را به قتل رساندند. در هر سه اردوگاه، یهودیان ناچار به درآوردن کامل لباس خود و رفتن به درون خندق‌هایی که پیشتر خود حفر کرده بودند شدند. ایشان سپس در همین خندق‌ها مورد هدف گلوله قرار گرفتند. در هنگام کشتار، موسیقی با صدای بلند پخش می‌شد تا صدای شلیک گلوله‌ها را پنهان کند.
در جریان این عملیات، نزدیک به ۱۰٬۰۰۰ یهودی در اردوگاه‌های کاری مختلف در منطقه لوبلین زنده ماندند. اجساد کشته‌شدگان توسط دیگر یهودیان سوزانده شدند و سپس خود ایشان نیز کشته شدند. با داشتن بیش از ۴۰٬۰۰۰ قربانی، عملیات جشن برداشت بزرگترین تک‌عملیات کشتار در جریان هولوکاست توسط نیروهای آلمانی به‌شمار می‌رود.
منابع[ویرایش]
- ↑ Silberklang, David (2013). Gates of Tears: the Holocaust in the Lublin District (به انگلیسی). Jerusalem: Yad Vashem. pp. 325–326. ISBN 978-965-308-464-3.