فاکتور رشد - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فاکتور رشد، (به انگلیسی: Growth factor) مولکولهایی طبیعی با ساختار پروتئینی یا استروئیدی هستند. این فاکتورها در رشد و تمایز سلول‌های زیادی دخیل هستند و نوعی سیتوکین هستند. نقش اصلی مثبت و منفی فاکتورهای رشد در تحریک تکثیر یاخته‌ها و در تنظیم رشد یاخته‌ها در چندین سال اخیر به نحو فزاینده‌ای ارزیابی شده‌است. یکی از نخستین فاکتورهای رشدی که کشف شد، عامل رشد عصب در سال ۱۹۵۱ بود.

انواع[ویرایش]

سایتوکینها[ویرایش]

برخی سایتوکین‌ها مانند G-CSF و GM-CSF به عنوان فاکتورهای رشد عمل می‌کنند و برخی برعکس موجب مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده (آپوپتوز) می‌شوند. بیشتر فاکتورهای رشد به صورت موضعی ساخته می‌شوند و موضعی عمل می‌کنند مانند فاکتور رشد عروقی که در محل کمبود اکسیژن تولید و عمل می‌کند. همه فاکتورهای رشد گیرنده‌های غشایی دارند و از این طریق بر متابولیسم سلول تأثیر می‌کنند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

factor Growth factor

بنیاد امور بیماریهای خاص