فرسب - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرسب تزئین‌شده، درب ورودی سمت چپ کلیسای قدیم میلان، ایتالیا.
فرسب و افریز و ستون‌های زیر آنها در نیایشگاه سلینونته در جزیره سیسیل ایتالیا.

فَرَسب عضو افقی نمایان در معماری باستانی است که روی سرستون‌ها و زیر افریز (حاشیه افقی کتیبه) قرار دارد.

در معماری ایران باستان سر ستون‌های چندگانه‌ای (دالی (عقابی)، گاودیس، و کله‌شیری) می‌ساختند و روی این سر ستون‌ها را با پالارها و سپس فرسب می‌پوشاندند.

به فرسب‌هایی که بار سقف را بر پایه‌ها توزیع می‌کند معمولاً نعل درگاه گفته می‌شود.

منابع[ویرایش]

فرهنگ مصور هنرهای تجسمی نوشته پرویز مرزبان و حبیب معروف.