فسخ قرارداد - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قرارداد ممکن است بدون دخالت اراده و به صورت قهری منحل و منفسخ شود. سبب انحلال گاه حکم قانون و گاه تراضی دو طرف قرارداد است.^[۱]

1. انفساخ عقد لازم به حکم قانون: تلف موضوع تملیک در عقود معاوضی.^[۲]
2. اسباب انفساخ عقد جایز: مرگ و حجر یکی از دو طرف^[۳]
3. انفساخ عقد به سبب تراضی دو طرف قرارداد (تعلیق در انحلال عقد):

شرط فاسخ[ویرایش]

شرط انفساخ احتمالی عقد در آینده را شرط فاسخ گویند.^[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد حقوقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.