French
Deutschفضل الهی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
در بسیاری از ادیان، فضل الهی، فیض الهی، لطف الهی، یا عنایت الهی به معنی اثری از جانب خدا بر انسان‌هاست که آنان را دوباره احیا و تزکیه کرده، انگیزه‌های پاک الهام داده، و قدرت پایداری در مقابل وسوسه‌ها می‌دهد.[۱] لطف الهی است که برای انسان مقابله با شیطان امکان‌پذیر می‌شود.[۲]
در مسیحیت، فضل الهی لطف و بخششی رایگان و بی‌معیار است از جانب خدا که موجب آمرزیده‌شدن گناهان و مرحمت می‌شود.[۳]
در اسلام نیز همانند مسیحیت فضل الهی باعث رستگاری است. در قرآن فضل الهی بزرگواری‌ای است که بخشنده ملزم به بخشش آن نیست. در قرآن از زبان صالحان آمده‌است:[۴]
و گویند: سپاس خدایی را که اندوه را از ما برد. به راستی پروردگار ما آمرزنده و قدردان است. (۳۴) خدایی که ما را به فضل خویش در این سرای ماندنی [و جاویدان] در آورد که در آن جا نه رنجی به ما می‌رسد و نه خستگی. (۳۵)[۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ Oxford English Disctionary, 2nd ed. : grace(n), 11b
- ↑ Leaman, O.N.H.. "Luṭf." Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Brill Online, 2014.
- ↑ Oxford English Disctionary, 2nd ed. : grace(n), 11a
- ↑ خاتون قدمی، هاجر (۱۳۸۹). «جستار: آموزه فیض یا فضل الهی جهان نگری قرآن و عهد جدید». کتاب ماه دین (۱۵۱): ۷۹–۹۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۳-۲۰.
- ↑ قرآن، سورهٔ فاطر، آیات ۳۴-۳۵، ترجمهٔ بهرام‌پور
Wikipedia contributors, "Divine grace," Wikipedia, The Free Encyclopedia,
