فلزنگاره نیایش آفتاب - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فلزنگاره نیایش آفتاب
اطلاعات کلی
نام	فلزنگاره نیایش آفتاب
دوره	ایلام میانه (سده ۱۲ تا ۱۵ پیش از میلاد)
تاریخ ساخت	۱۱۵۰-۱۱۲۰ پیش از میلاد
منسوب به	شیلهاک اینشوشیناک پسر شوتروک ناهونته پادشاه شوش و انشان
محل اکتشاف	خرابه‌های معبد شوش
کاشف	ژاک دو مورگان
تاریخ کشف	۱۹۰۴ - ۱۹۰۵ میلادی
محل نگهداری	موزه لوور
کاربرد	یادبود
اطلاعات فیزیکی
جنس	برنز
اندازه	۶۰ در ۴۰ سانتی متر
وجود یک کتیبه در گوشه تابلو

فلزنگاره نیایش آفتاب یا تابلو مراسم نیایش راهبه‌های آفتاب از اشیای کشف شده دوران ایلام میانه می‌باشد و قدمت آن به ۱۱۵۰-۱۱۲۰ پیش از میلاد بر می‌گردد.^[۱] در سال‌های ۱۹۰۴ - ۱۹۰۵ میلادی این قطعه توسط ژاک دو مورگان در خرابه‌های معبد شوش کشف گردید. بر روی این تابلو، کتیبه‌ای با این مضمون حک شده‌است:

من شیلهاک اینشوشیناک پسر شوتروک ناهونته پادشاه شوش و انشان و خدمتگزار خدای اینشوشیناک این تابلو را ساختم.

این تابلو نمونه یک مراسم مذهبی را نمایش می‌دهد. در میانه تابلو، دو مرد که با توجه به مراسم مذهبی خودشان، لخت هستند، به حالت نیمه نشسته قرار دارند. در اطراف آنها، اسباب و ادوات مذهبی مثل ظروفی برای نوشیدن شراب، احتمالاً نان برای پذیرایی، ستون‌های سنگ، معبد و چوب مقدس قرار گرفته‌است. در دوره عیلام میانه که بین سده ۱۲ تا ۱۵ پیش از میلاد بود، استادکاران با بدست آوردن شیوه‌ها و روش‌های جدید ذوب فلزات، نسل جدیدی از لوح‌ها، تابلوهای فلزی، تندیس‌ها و آثار برجسته کاری را خلق کردند. این تابلو در موزه لوور نگهداری می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

• فهرست آثار تمدنی ایران در سایر جهان

منابع[ویرایش]

• شناسنامه و بروشور راهنمای عتیقه‌های موجود در موزه لوور (زبان انگلیسی)
• کهن دیار، مجموعه آثار ایران باستان در موزه‌های بزرگ جهان- جلد اول، بهنام محمد پناه- انتشارات سبزان - شماره شابک:۷-۳۴-۸۲۴۹-۹۶۴-۹۷۸
• همنشین بهار: میراث باستانی ایران در جای جای جهان