French
Deutschفلسفه ادراک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فلسفه ادراک (انگلیسی: Philosophy of perception) فلسفه ادراک، به طبیعت تجربه ادراکی و وضعیت داده‌های ادراکی می‌پردازد، به ویژه اینکه چگونه آنها با باورها دربارهٔ جهان یا شناخت جهان مرتبط می‌شوند. هر بیان روشنی از ادراک، نیازمند پایبندی به یکی از دیدگاه‌های گوناگون هستی‌شناسانه یا مابعدالطبیعی است.
مقولات ادراک[ویرایش]
می‌توان ادراک را به درونی و بیرونی دسته‌بندی کرد.
- ادراک درونی، راجع به چیزهایی است که در بدنهای ما روی می‌دهد؛ اعضا و جوارح ما کجایند، آیا ما می‌نشینیم یا می‌ایستیم، آیا ما افسرده‌ایم، گرسنه‌ایم، خسته‌ایم، وغیره.
- ادراک بیرونی یا حسی، راجع به جهان بیرون از بدنهای ماست. ما با به‌کارگیری حواس بینایی و شنوایی و بساوایی و بویایی و چشایی، رنگها و صداها و ساختارها و غیره را دربارهٔ جهان به تفصیل ادراک می‌کنیم. توده فزاینده ای از دانش دربارهٔ سازوکارهای فرایندهای حسی در روانشناسی شناختی یافت می‌شود.
- ادراک مختلط درونی و بیرونی (مثل هیجان و حالات خاص)، دربارهٔ چیزی است که در بدنهای ما و علت دریافت شده ادراکهای جسمانی ما روی می‌دهد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- آرتور شوپنهاور
- خودآگاهی
- واقع‌گرایی خام
- معرفت‌شناسی
- جرج بارکلی
- ایمانوئل کانت
- ایدئالیسم
- بازنمایی‌گرایی
- جان مکداول
- موریس مرلو-پونتی
- تصویر ذهنی
- مفهوم‌گرایی
- واقع‌گرایی فلسفی
- توماس رید
- بینایی
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Philosophy of perception». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۹.