فلسفه نقدی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فلسفه نقدی (یا سنجشگرانه) (به انگلیسی: critical philosophyکانت‌گرایی است به ویژه با استناد به اینکه: پیش‌فرضهای ضروری شناخت به نحو نقادانه (یا سنجشگرانه) بنا نهاده شود.[۱]

چیستی فلسفه نقدی[ویرایش]

فلسفه نقدی (یا سنجشگرانه) شکلی از اندیشیدن است که خطاها و فرضها را در موقعیتهای مختلف می‌کاود. هدف آن نه منفی است و نه شکاکانه، و نه به پیش بردن جزمیات خودش؛ بلکه در پی دستیابی به حقیقت است بدین طریق که نخست خطاها را روشن نماید.[۲]

خاستگاه[ویرایش]

ریشه‌های فلسفه نقدی را می‌توان در ایده‌آلیسم نقدی ایمانوئل کانت و آرتور شوپنهاور، اگزیستانسیالیسم فردریش نیچه، و… یافت.[۲]

منابع[ویرایش]