قانون گاز آرمانی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

چند ایزوترم‌های گازهای آرمانی

قانون گاز آرمانی (به انگلیسی: Ideal gas law) یک معادله حالت است که بیانگر رفتار یک گاز فرضی به نام گاز ایده‌آل است. این قانون به‌طور تقریبی رفتار بسیاری از گازها را پیش‌بینی می‌کند. این قانون نخستین بار در سال ۱۸۳۴ توسط کلاپیرون و از ترکیب دو قانون شارل و بویل ارائه گردید.[۱][۲][۳]

قانون گاز ایده‌آل معمولاً به شکل معمول زیر نشان داده می‌شود:

که در آن P فشار مطلق گاز، V حجم گاز، n مقدار ماده گاز (به واحد مولT دمای مطلق گاز و R ثابت عمومی گازها است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Clapeyron, E. (1834). "Mémoire sur la puissance motrice de la chaleur". Journal de l'École Polytechnique. XIV: 153–90. (فرانسوی) Facsimile at the Bibliothèque nationale de France (pp. 153–90).
  2. Krönig, A. (1856). "Grundzüge einer Theorie der Gase". Annalen der Physik. 99 (10): 315–22. Bibcode:1856AnP...175..315K. doi:10.1002/andp.18561751008. (آلمانی) Facsimile at the Bibliothèque nationale de France (pp. 315–22).
  3. Clausius, R. (1857). "Ueber die Art der Bewegung, welche wir Wärme nennen". Annalen der Physik. 176 (3): 353–79. Bibcode:1857AnP...176..353C. doi:10.1002/andp.18571760302. (آلمانی) Facsimile at the Bibliothèque nationale de France (pp. 353–79).