قانون ۱۰۷٪ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قانون ۱۰۷٪ یک قانون ورزشی است که جلسات تعیین خط مسابقات فرمول یک را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در مرحله اول مقدماتی، اگر پیست خشک باشد، هر راننده‌ای که در اولین جلسه مقدماتی حذف شود و نتواند در ۱۰۷ درصد از سریع‌ترین زمان در آن جلسه دور بگذارد، مجاز به شروع مسابقه بدون اجازه از ناظران مسابقه نخواهد بود. به عنوان مثال، اگر سریع‌ترین دور کیو۱(Q1) ۶۰ ثانیه بود، هر راننده‌ای که در جلسه حذف می‌شود باید حداقل یک دور را در ۶۴٫۲ ثانیه طی کند تا حضور در مسابقه را تضمین کند. این قانون برای فصل ۱۹۹۶ وضع شد و تا سال ۲۰۰۲ همچنان ادامه داشت. این قانون برای فصل ۲۰۱۱ با تغییرات جزئی به دلیل عدم موفقیت در مرحله مقدماتی، مجدداً مطرح شد.

تاریخچه[ویرایش]

معرفی[ویرایش]

هیئت حاکم فرمول یک، فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی (فیا)، قانون ۱۰۷٪ را در شورای جهانی ورزش‌های موتوری در ژوئن ۱۹۹۵، بلافاصله قبل از جایزه بزرگ فرانسه معرفی کرد.[۱] این به دنبال توصیه کمیسیون فرمول یک، یک کارگروه از نمایندگان فرمول یک، برای معرفی چنین اقدامی انجام شد.[۲]

کابرد[ویرایش]

قانون ۱۰۷٪ در جایزه بزرگ استرالیا ۱۹۹۶ وضع شد. این قانون فورا نقض شد، زیرا رانندگان تیم فورتی، لوکا بادوئر و آندریا مونترمینی نتوانستند در ۱۰۷ درصد زمان پول پوزیشن ژاک ویلنوو قرار بگیرند.

لغو[ویرایش]

معرفی مجدد[ویرایش]

در آغاز فصل ۲۰۱۰، رئیس جدید فیا، ژان تاد ابراز کرد که طرفدار معرفی مجدد قانون ۱۰۷٪ است، زیرا سیستم صلاحیت، دوباره تغییر کرده‌است به طوری که تمام جلسات با سطح سوخت پایین انجام می‌شود.[۳]

در ۲۳ ژوئن، شورای جهانی ورزش‌های موتوری تعیین کرد که قانون ۱۰۷٪ برای فصل ۲۰۱۱ مجدداً وضع خواهد شد. این قانون فقط در اولین جلسه از سه جلسه تعیین خط هر مسابقه اعمال می‌شود.[۴]

سایر رشته‌های مسابقه‌ای[ویرایش]

قانون ۱۰۷٪، یا تغییرات آن، در سایر سری‌های اتومبیل‌رانی نیز استفاده شده‌است.

فرمول ای[ویرایش]

فرمول ای یک قانون ۱۱۰٪ جایگزین را در صلاحیت اعمال می‌کند. متصدیان مسابقه اختیار دارند که به رانندگانی که قانون را نقض می‌کنند اجازه دهند در مسابقه شرکت کنند،[۵] معمولاً با مشاهده زمان‌های ثبت شده در جلسات تمرینی.[۶] این قاعده معمولاً هنگامی نقص می‌شود که راننده نتواند به موقع به دور مقدماتی خود وارد شود[۷] یا به دلیل باطل شدن دور تعیین خط (بنابراین فقط دور ورودی او ثبت می‌شود).[۸] خراب شدن اتومبیل[۵] یا تصادف در طول جلسه نیز می‌تواند منجر به نقض این قانون توسط یک راننده شود. تاکنون موقعیتی پیش نیامده است که یک راننده اجازه شرکت در این مسابقه را نداشته باشد.

نسکار[ویرایش]

نسکار از قانون مشابه‌ای برای مسابقات این مجموعه استفاده می‌کند، جایی که اتومبیل‌ها باید در ۱۱۵٪ از سریعترین دور تعیین شده در تمرین نهایی باشند.[۹]

منابع[ویرایش]

  1. "World Council decisions". grandprix.com. 3 July 1995. Retrieved 3 January 2009.
  2. Dodgins, Tony (29 June 1995). "Top Story: F1 grid cut threatens small teams". Autosport. 139 (13): 4–5.
  3. Noble, Jonathan; Elizalde, Pablo (12 March 2010). "Todt in favour of 107 per cent rule". autosport.com. Haymarket Publications. Retrieved 12 March 2010.
  4. "2011 F1 Sporting Regulations" (PDF). Fédération Internationale de l'Automobile. Retrieved 29 March 2011.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ "Doc 46 - Decision 16" (PDF). FIA Formula E. Retrieved 1 March 2020.
  6. "Doc 53 - Decision 17" (PDF). FIA Formula E. Retrieved 1 March 2020.
  7. "Doc 41 - Decision 14" (PDF). FIA Formula E. Retrieved 1 March 2020.
  8. "Doc 47 - Decision 13" (PDF). FIA Formula E. Retrieved 1 March 2020.
  9. Ryan, Nate (July 14, 2014). "Jeff Gordon says NASCAR should rethink minimum speeds". USA Today. Retrieved 18 March 2015.