قرارگاه کربلا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قرارگاه کربلا
فعال	۱۳۶۰
کشور	ایران
وفاداری	نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران
رسته	سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
گونه	یگان زرهی
نقش	قرارگاه منطقه‌ای
اندازه	سپاه
بخشی از	نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
پادگان/ستاد	اهواز، ایران
نبردها	جنگ ایران و عراق
فرماندهان
فرمانده	سرتیپ پاسدار احمد خادم سیدالشهدا
جانشین فرمانده	سرتیپ‌دوم پاسدار مهدی رفیق‌دوست سردار یدالله مواساتی[۱]
فرماندهان برجسته	حسن باقری عبدالمجید بقایی احمد غلامپور امین شریعتی یزدان مؤیدی‌نیا[۲] رحیم نوعی‌اقدم[۳] محسن کاظمینی[۴]

قرارگاه کربلا یکی از قرارگاه‌های ده‌گانه نیروی زمینی سپاه پاسداران به فرماندهی احمد خادم سیدالشهدا است و در جنوب غربی ایران فعالیت می‌کند. این قرارگاه قدیمی‌ترین قرارگاه نیروی زمینی سپاه و تاریخ تأسیس آن به سال ۱۳۶۰ و سال‌های نخست جنگ ایران و عراق بر می‌گردد.^[۵] قرارگاه کربلا سپاه‌های استانی ولی عصر خوزستان، ابوالفضل لرستان و فتح کهگیلویه و بویراحمد را تحت فرمان دارد. مهم‌ترین یگان‌های رزمی تحت امر این قرارگاه؛ لشکر ۷ زرهی ولی عصر، تیپ ۱۵ امام حسن بهبهان، تیپ ۵۱ زرهی حضرت حجت اهواز، گروه ۶۴ توپخانه و موشکی الحدید، تیپ ۷۲ زرهی محرم، تیپ تکاور حضرت‌مهدی اندیمشک، تیپ ۵۷ لرستان، و تیپ ۴۸ فتح کهگیلویه و بویراحمد می‌باشند.^[۶] ستاد فرماندهی قرارگاه کربلا در پادگان گلف، اهواز قرار دارد‌.

تاریخچه[ویرایش]

قرارگاه کربلا اولین قرارگاه عملیاتی است، که در سال ۱۳۶۰ در ابتدای جنگ ایران و عراق برای هماهنگ‌سازی یگان‌های عمل‌کننده سپاه پاسداران در نبرد تشکیل شد. این قرارگاه ابتدا به‌عنوان قرارگاه ارشد برای هماهنگی یگان‌های حاضر در عملیات (سپاه، ارتش و جهاد سازندگی) تشکیل شد. سپس با تشکیل قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء در عملیات خیبر این نقش به قرارگاه خاتم واگذار شد و قرارگاه کربلا فرماندهی تاکتیکی یگان‌های نیروی زمینی ارتش را برعهده گرفت و کلیه نیروهای رزم سپاه تحت امر قرارگاه نجف سازمان یافتند. پس از عملیات خیبر، قرارگاه کربلا و نجف از حالت تفکیک کامل ارتش و سپاه خارج شدند و به عنوان رده‌ای بالاتر از لشکر (سپاه عملیاتی) تحت امر قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء درآمدند.^[۷]

قرارگاه منطقه‌ای جنوب کربلا یا پایگاه منتظران ‌شهادت (گُلف) در بلوار شهید مدرس اهواز و در مسیر جاده رامهرمز قرار دارد. این پایگاه که دارای ساختمان‌های متعدد و محکمی است، پیش از انقلاب ۱۳۵۷ به‌عنوان باشگاه‌ گلف شرکت ملی نفت ایران، عمدتاً مورد استفاده ورزشی کارکنان مناطق نفت‌خیز جنوب و نیز اتباع آمریکایی قرار می‌گرفت. پس از وقوع انقلاب، کارمندان شرکت ‌نفت برای حفاظت از لوله‌ها و تأسیسات نفتی جنوب برای مدتی در این باشگاه مستقر شدند.

پس از مدتی حفاظت از تأسیسات نفتی به سپاه پاسداران واگذار شد و باشگاه گلف نیز محل استقرار آن‌ها شد. با شروع جنگ ایران و عراق این مکان به دلیل ناشناخته بودن و نزدیکی به فرودگاه اهواز، همچنین قرار داشتن در پناه کوه و موقعیت جغرافیایی مناسب، به‌عنوان قرارگاه مرکزی کربلا به مرکز فرماندهی و هدایت جنگ سپاه پاسداران در جنوب (از دهلران تا رأس‌البیشه) تبدیل شد و به نام پایگاه منتظران‌ شهادت نام‌گذاری گردید.

در این دوره، تشکیل اتاق جنگ و فعال شدن اطلاعات و عملیات، اعزام نیرو و تشکیل واحدهای جنگ و حضور مسئولان نظام جمهوری اسلامی، از مشخصات اصلی پایگاه منتظران ‌شهادت بود. فرماندهی این قرارگاه در ۶ ماه اول جنگ برعهده داوود کریمی بود، در ۶ ماه دوم برعهده یحیی رحیم صفوی قرار داشت و از سال دوم نیز غلامعلی رشید فرمانده قرارگاه کربلا بود و حسن باقری به‌عنوان جانشین فرمانده قرارگاه فعالیت می‌کرد.

در طول جنگ، فرماندهان محورهای عملیاتی سپاه روزهای چهارشنبه به این پایگاه می‌آمدند و در جریان آخرین اطلاعات قرار می‌گرفتند و در خصوص هدایت جنگ در جنوب به تبادل‌ نظر می‌پرداختند. اولین گزارش‌های اطلاعات و عملیات جنگ توسط حسن باقری که مسئول اطلاعات و عملیات سپاه پاسداران در جنوب بود، در این پایگاه منتشر شد، که در تغییر استراتژی و تحول سپاه تأثیر به‌سزایی داشت.^[۸]

فرماندهان[ویرایش]

• داوود کریمی
• سید یحیی صفوی
• غلامعلی رشید
• سید مرتضی مرتضایی
• غلامحسین بشردوست
• عبدالمجید بقایی
• احمد غلامپور
• امین شریعتی
• محمدنبی رودکی
• یزدان مؤیدی‌نیا
• رحیم نوعی‌اقدم
• محسن کاظمینی
• احمد خادم سیدالشهدا^[۹]

منابع[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد موضوع‌های نظامی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.