قیم‌مآبی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قیم‌مآبی یا پترنالیسم (به انگلیسی: paternalism) رفتاریست توسط یک فرد، سازمان یا دولت به منظور محدود کردن آزادی یا استقلالِ فرد یا گروه، که بنابر مصلحت خود آنان صورت می‌گیرد.[۱] قیم‌مآبی همچنین می‌تواند رفتاری علیه اراده فرد یا رفتاری که نشان دهنده گرایش به استعلا و برتری است تلقی شود.[۲]

نمونه‌ها[ویرایش]

به عنوان نمونه‌های قیم‌مآبی می‌توان به قوانین الزام‌آور پوشیدن کلاه کاسکت برای موتورسواران و یا پدر و مادری که فرزندانشان را از انجام فعالیت‌های خطرناک منع می‌کنند اشاره کرد.همچنین گاهی نمونه هایی از قیم‌مآبی وجود دارند که مجموعه ای از قوانین را شامل می شوند. برای نمونه می توان قوانین مبارزه با تبعیض را نام برد.

منابع[ویرایش]

  1. Dworkin, Gerald, "Paternalism", The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Summer 2010 Edition), Edward N. Zalta
  2. Shiffrin, Seana. 2000. Paternalism, Unconscionability Doctrine, and Accommodation. Philosophy and Public Affairs 29(3): 205-250.