لهجه بیخی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بیخی
بیخی
زبان بومی در	ایران
منطقه	استان فارس
تبار	زبان‌های هندواروپایی هندوایرانی ایرانی ایرانی غربی جنوب غربی لارستانی بیخی; ; ; ; ; ;
سامانه نوشتاری	فارسی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	–
گلاتولوگ	bikh1237

لهجه بیخی یکی از لهجه‌های زبان لارستانی است که در منطقه بیخه|جات در غرب استان هرمزگان ایران متداول است. زبان لارستانی زبان مناطق جنوب فارس و غرب هرمزگان مانند شهرستان‌های لارستان، خنج، گراش، اوز و بستک است و در مقایسه با زبان فارسی امروزی، دست‌نخورده‌تر است.

منابع[ویرایش]

↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "بیخی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)

«زبان لاری/ لهجه‌ها». لارستان کهن. ۱۱ آذر ۱۳۹۳.

[Glottolog-1] Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "بیخی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)

[۱]

ن ب و زبان لارستانی
زبان	واژگان واج‌شناسی دستور زبان ادبیات
لهجه‌ها	اردی اوزی بستکی بیخی بیدشهری خنجی کوخردی گراشی لاری
موضوعات وابسته	مردم لارستانی گاهشمار لارستانی