لهجه شهرضایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لهجه شهرضایی یکی از لهجه‌های زبان پارسی است. فارسی شهرضایی لهجه‌ای از فارسی معیار است که با آن تفاوت‌های آوایی، واژگانی و گهگاه ساخت‌واژه‌ای دارد. تفاوت لهجه شهرضایی با دیگر لهجه‌های زبان پارسی، هم در زیر و زبر آوایش واژه‌ها می‌باشد، و هم در آهنگ ادای جمله‌ها است. لهجه شهرضایی از نظر واژگان شبیه لهجه اصفهانی و از نظر بیان مانند لهجه نجف‌آبادی است.^[۱]

منابع و پانویس‌ها[ویرایش]