لوکاندوس - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لوکاندوس (به یونانی: Λυκανδός) نام استحکامات و نیز یکی از تم (استان) های امپراتوری روم شرقی در سده‌های دهم و یازدهم میلادی بود. استحکامات لوکاندوس با البستان در جنوب ترکیهٔ کنونی و بر روی کوه‌های آلاداغلار منطبق است.

پیشینه لوکاندوس به ۹۰۳ میلادی بازمی‌گردد. در این سال گروهی از ارمنیان ملیاس در این‌جا مستقر شدند و یک حکومت نیمه‌خودمختاری را تشکیل دادند. نظر به موقعیت استراتژیک منطقه در مرز با مسلمانان در سوریه و میان‌رودان، لوکاندوس اهمیت و در نتیجه توسعه یافت. در ۹۰۹ میلادی یکی از تهاجمات مسلمانان به لوکاندوس دفع‌شد. در ۹۱۶ میلادی لوکاندوس به یک تم ارتقاء یافت. در ۱۰۷۱ میلادی و پس از نبرد ملازگرد، لوکاندوس از دست روم شرقی خارج و عرصه تاخت‌وتاز قلمرو سلجوقیان گردید؛ ولی در ۱۱۰۸ میلادی امپراتور آلکسیوس یکم لوکاندوس را رسماً به بوهموند وانهاد.

منابع[ویرایش]

Wikipedia contributors, "Lykandos," Wikipedia, The Free Encyclopedia, https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Lykandos&oldid=641168530 (accessed May 27, 2016).