محمدعلی ممتاز - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محمدعلی ممتاز (۱۲۷۱تهران –۱۳۵۳ تهران) حقوقدان، قاضی، سناتور و وزیر دادگستری بود.

ممتاز در سال ۱۲۷۱ ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات عالی خود را در مدرسه حقوق و علوم سیاسی به پایان برده و به دعوت داور در ۱۳۰۶ وارد دادگستری گردید. در زمان حضورش در دادگستری به سمت دادستانی اراک، اصفهان، و کرمانشاه و دادستان دیوان کیفر کارکنان دولت منصوب شد.

در سال ۱۳۲۴ ممتاز رئیس دادگستری آذربایجان شد و در زمان فتنه فرقه دموکرات از سوی پیشه‌وری به زندان افتاد و قرار بود پس از محاکمه تیرباران شود که با ورود قوای ارتشی در ۲۱ آذر ۱۳۲۵ به تبریز نجات یافت.^[۱]

وی سپس به تهران آمده و به ریاست کل دادگاه‌های استیناف منصوب شد.زمانیکه در سال ۱۳۳۵ گلشائیان وزیر دادگستری وقت اقدام به انحلال دیوانعالی کشور کرد، ممتاز اقدام وزیر دادگستری را غیرقانونی اعلام کرده و از دادگستری کناره‌گیری کرد و پس از برکناری گلشائیان به دادگستری برگشته و در سمت معاون پارلمانی وزارت دادگستری به فعالیت خود ادامه داد. وی همچنین در سال ۱۳۳۹ در کابینه شریف امامی به‌جای دکتر محمدعلی هدایتی به وزارت دادگستری رسید.^[۲]

سپس در انتخابات دوره چهارم سنا در ۱۳۴۲ از تهران برای سناتوری انتخاب شد و مدت چهار سال در سنا فعالیت داشت. او از مخالفان نخست‌وزیری منصور بود و در از پایان دوره سنا از فعالیتهای سیاسی و اداری کنار گذاشته شد. او در سال ۱۳۵۳ در سن ۸۲ سالگی درگذشت.^[۳]