محمدقلی میرزا ملک‌آرا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محمدقلی میرزا ملک‌آرا شاهزاده قاجار و حاکم مازندران و استرآباد بود.

محمدقلی میرزا پسر دوم فتحعلی‌شاه قاجار بود. مادرش آسیه‌خانم دختر محمدخان قاجار دولو بود. در سال ۱۲۲۸ قمری به حکومت استرآباد و مازندران منصوب شد و لقب مُلک‌آرا گرفت. در سال ۱۲۵۰ قمری، قائم‌مقام فراهانی او را به بهانه شرکت در مراسم تاج‌گذاری محمدشاه قاجار به تهران دعوت کرد و سپس به همدان تبعیدش کرد. مُلک‌آرا تا آخر عمر در همدان به سر می‌برد.[۱]

فرزندان[ویرایش]

  1. بدیع‌الزمان میرزا صاحب‌اختیار
  2. عبدالحسین میرزا شمس‌الشعرا، پدر اسدالله میرزا شهاب‌الدوله
  3. اردشیر میرزا، پدربزرگ اکبر میرزا سردارمفخم
  4. سام میرزا شمس‌الشعراء

منابع[ویرایش]