مردم‌سالاری اجماعی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مردم‌سالاری همرایانی یا دموکراسی اجماعی (به انگلیسی: Consensus democracy) کاربرد تصمیم‌گیری هم‌رایان^[۱] در روند قانون‌گذاری در یک مردم‌سالاری است.

مشخصه آن یک ساختار تصمیم‌گیری است که گستره پهنی از نظرها را درگیر می‌کند و به آن توجه می‌کند، در روبه‌رو با سیستم‌هایی که اکثریت (ماژوریتی) برنده رای این پتانسیل را دارند که می‌توانند نظرهای اقلیت‌ها (مینوریتی) را نادیده بینگارند^[۲] که آن سیستم‌ها به عنوان دموکراسی اکثریت (مِهتری) رده‌بندی می‌شوند.

نمونه‌ها[ویرایش]

دموکراسی اجماعی بیشتر در کشورهایی خاص همچون سوئیس، آلمان، دانمارک، لبنان، سوئد، عراق و بلژیک تجسم یافته‌است، جایی که همرایان و اجماع از ویژگی‌های مهم و برجسته فرهنگ سیاسی است، به ویژه با هدف و دید پیش‌گیری از چیرگی یک گروه زبانی یا فرهنگی در روند سیاسی.^[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

مردم‌سالاری اسلامی

منابع[ویرایش]

↑ Consensus: هم‌رای، هم‌نظر، هم‌حس، هم‌باور
↑ Glossary definition from Direct Democracy in Switzerland
↑ Lijphart, A. , Patterns of Democracy: Government Forms & Performance in Thirty-six Countries. New Haven: Yale University Press, 1999. شابک ‎۰−۳۰۰−۰۷۸۹۳−۵

[1] Consensus: هم‌رای، هم‌نظر، هم‌حس، هم‌باور

[2] Glossary definition from Direct Democracy in Switzerland

[3] Lijphart, A. , Patterns of Democracy: Government Forms & Performance in Thirty-six Countries. New Haven: Yale University Press, 1999. شابک ‎۰−۳۰۰−۰۷۸۹۳−۵

[۱]

[۲]

[۳]