مسجد میانده - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مسجد میانده مربوط به دوره صفوی است و در بشرویه، بافت قدیمی شهر، محله میانده قرار دارد. این اثر در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۵۹۰۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.^[۱]

معماری[ویرایش]

طبق کتیبه بنا، مسجد مربوط به دوره صفویه است. مسجد به‌صورت تک‌ایوانی است. بر روی ایوان بزرگ مسجد آیاتی از قرآن مجید به خط کوفی نوشته شده‌ است. سقف ایوان‌ها و شبستان مسجد کاملاً هلالی‌‌شکل است و در سردر ورودی آن، روی سنگ بزرگی اشعاری بیان‌کننده زمان ساخت بنا حک شده‌ است. بنا فاقد کاشی‌‌کاری است.^[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

• فهرست آثار ملی ایران
• سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری

منابع[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد یکی از آثار باستانی ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.