معاون رئیس - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

معاون رئیس، نایب رئیس یا معاون اول (به انگلیسی: Vice president) (به‌اختصار: VP) به مدیر ارشد در مجموعه دولت یا یک کسب‌وکار اطلاق می‌گردد که در ساختار سازمانی، پس از رئیس، رتبه‌بندی می‌شود. در برخی از کشورها، معاون رئیس و نایب رئیس، در یک معنا بکار می‌روند ولی از لحاظ سازمانی، دو پست مجزا از یکدیگر بشمار می‌آیند.[۱][۲][۳][۴][۵][۶]

در دولت[ویرایش]

لیندون جانسون معاون اول جان اف کندی رئیس جمهور سابق آمریکا که ترور شد.

معاون اول رئیس جمهور یک کشور وظیفه اداره هیئت وزیران در غیاب رئیس‌جمهور و مسئولیت هماهنگی سایر معاونان رئیس‌جمهور را بر عهده دارد. رئیس‌جمهور می‌تواند برای انجام وظایف قانونی خود معاونانی داشته باشد. معاون اول رئیس‌جمهور با موافقت وی اداره هیئت وزیران و مسئولیت هماهنگی سایر معاونت‌ها را به‌عهده خواهد داشت‏. معاون اول که از سوی رئیس‌جمهور بدون نیاز به تأیید مجلس کشور تعیین می‌شود، وظایف عمده معادل نخست‌وزیر و با موافقت رئیس‌جمهور، ریاست هیئت وزیران و اداره جلسات دولت و هماهنگی بین سایر معاونت‌ها را بر عهده دارد.

منابع[ویرایش]

  1. Radcliffe, Robert C. (1997). Investment: Concepts, Analysis, Strategy. Addison-Wesley Educational Publishers, Inc. p. 134. ISBN 0-673-99988-2.
  2. Market Maker Definition
  3. "Financial Risk: Definition". Investopedia. Retrieved 6 September 2015.
  4. "In Wall Street Words". Credo Reference. 2003. Retrieved 6 September 2015.
  5. McNeil, Alexander J.; Frey, Rüdiger; Embrechts, Paul (2005). Quantitative risk management: concepts, techniques and tools. Princeton University Press. pp. 2–3. ISBN 978-0-691-12255-7.
  6. Horcher, Karen A. (2005). Essentials of financial risk management. John Wiley and Sons. pp. 1–3. ISBN 978-0-471-70616-8.