معماری نئوگوتیک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نگاره‌ای از فضای داخلی سالن اجتماعات شهرداری بروخه.
این ساختمان در سال ۱۴۲۱ میلادی و در سبک معماری نئوگوتیک ساخته شده‌است.

معماری نئوگوتیک (گوتیک ویکتوریایی، احیای گوتیک)، یک جنبش معماری است که در اواخر سال‌های ۱۷۴۰ میلادی در انگستان به وجود آمد. محبوبیت این سبک در اوایل قرن نوزدهم افزایش یافت در آن زمان بسیاری از ستایندگان تحصیل کرده سبک نئوگوتیک بر خلاف پیروی از سبک نئوکلاسیک رایج در آن زمان به دنبال احیای سبک گوتیک قرون وسطایی رفتند. نئوگوتیک ویژگی‌های خاصی را از سبک گوتیک اصلی مانند الگوهای تزینی، گلدسته‌ها، لبه‌های ترینی و پنجره‌های نوک تیز به ارث می‌برد.[۱]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ترجمه از ویکی‌پدیا انگلیسی، مقاله نئو گوتیک
  • ویکی‌پدیا انگلیسی، مقاله نئو گوتیک