منطقه شنگن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حوزه شِنگِن

منطقه شنگن   منطقه شنگن (فقط مرز هوایی و دریایی)   کشور هایی که به صورت غیررسمی عضویت دارند   کشورهایی که در آینده خواهند پیوست
شرح	محدوده تردد آزاد
تأسیس	۱۹۹۵
اعضاء	۲۹ عضو اتریش بلژیک بلغارستان کرواسی جمهوری چک دانمارک استونی فنلاند فرانسه آلمان یونان مجارستان ایسلند ایتالیا لتونی لیختن‌اشتاین لیتوانی لوگزامبورگ مالت هلند نروژ لهستان پرتغال رومانی اسلواکی اسلوونی اسپانیا سوئد سوئیس
سیاست	اتحادیه اروپا
جمعیت	۴۵۳٬۳۲۴٬۲۵۵ نفر
گستردگی	۴٬۵۹۵٬۱۳۱ کیلومتر مربع

حوزه شنگن یا منطقه شنگن (به انگلیسی: Schengen Area) به ۲۹ کشور اروپایی گفته می‌شود که قانون کنترل گذرنامه در بدو ورود را برای شهروندان این منطقه حذف کرده‌اند.^[۱] در مورد بین‌الملل نیز با گرفتن ویزا هرکدام از کشورهای این منطقه، می‌توان به دیگر کشورها نیز بدون نیاز به ویزا تازه، سفر نمود. بعدها نام این منطقه به پیمان شنگن تغییر یافت. در حوزه شنگن، حرکت و مبادله هر نوع کالا، اطلاعات، پول و افراد، به شرط قانونی بودن، جایز و بدون هرگونه ملاحظات گمرکی خواهد بود. این پیمان‌نامه در سال ۱۹۸۵ و بین پنج کشور اروپایی منعقد شد.^[۲] کرواسی از آغاز سال ۲۰۲۳ وارد حوزه شنگن شده‌است.^[۳] بلغارستان و رومانی در ۳۱ مارس ۲۰۲۴ به حوزه شینگن پیوستند و جدیدترین اعضا این پیمان شناخته شدند. البته فعلا تنها کنترل مرزهای هوایی و دریایی این دو کشور برداشته شده و کنترل مرزهای زمینی تا زمان موافقت سایر اعضا این پیمان همچنان پابرجا خواهد ماند.

منطقه شینگن دارای بیش از ۴۵۰ میلیون نفر جمعیت و مساحت ۴٬۵۹۵٬۱۳۱ کیلومتر مربع (۱٬۷۷۴٬۱۹۰ مایل مربع) است. روزانه حدود ۱٫۷ میلیون نفر از مرزهای داخلی اروپا برای کار رفت و آمد می‌کنند و در برخی مناطق این افراد یک سوم نیروی کار را تشکیل می‌دهند. هر سال در مجموع ۱٫۳ میلیارد عبور از مرزهای شنگن وجود دارد. ۵۷ میلیون گذرگاه به دلیل حمل و نقل کالا از طریق جاده است که ارزش آن ۲٫۸ تریلیون یورو در سال است. کاهش هزینه تجارت به دلیل شینگن از ۰٫۴۲٪ تا ۱٫۵۹٪ بسته به جغرافیا، شرکای تجاری و سایر عوامل متغیر است. کشورهای خارج از منطقه شنگن نیز از این مزیت برخوردارند. کشورهای منطقه شنگن کنترل مرزی با کشورهای غیر شنگن را تقویت کرده‌اند.

شرایط[ویرایش]

تمامی کشورهای عضو دارای سیاستی مدون و همسان در مورد مرز هوایی، روادید، عملیات و همکاری پلیس و حریم خصوصی اطلاعاتی دارند.^[۴] با در نظر گرفتن اهداف سفر، ویزای عادی شینگن به چهار نوع C ،B، A و D تقسیم می‌شود.^[۵]

اعضا[ویرایش]

کشور	گستردگی (km²)	جمعیت[۶]	امضای پیمان[Note ۱]	تاریخ پیاده‌سازی[Note ۲]
اتریش	۸۳٬۸۷۱	۸٬۹۲۲٬۰۸۲	۰۱۹۹۵−۰۴−۲۸ ۲۸ آوریل ۱۹۹۵[۷]	۰۱۹۹۷−۱۲−۰۱ ۱ دسامبر ۱۹۹۷[۸][۹][Note ۳]
بلژیک	۳۰٬۵۲۸	۱۱٬۶۱۱٬۴۱۹	۰۱۹۸۵−۰۶−۱۴ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵[۱۰]	۰۱۹۹۵−۰۳−۲۶ ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۱]
بلغارستان	۱۱۰٬۹۹۴	۶٬۸۸۵٬۸۶۸	۲۵ آوریل ۲۰۰۵[۱۲]	۳۱ مارس ۲۰۲۴[۱۳][Note ۴]
کرواسی	۵۶٬۵۹۴	۴٬۰۶۰٬۱۳۵	۹ دسامبر ۲۰۱۱[۱۵]	۱ ژانویه ۲۰۲۳[۱۶][Note ۵]
جمهوری چک	۷۸٬۸۶۶	۱۰٬۵۱۰٬۷۵۱	۰۲۰۰۳−۰۴−۱۶ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۸]	۰۲۰۰۷−۱۲−۲۱ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۹][Note ۶]
دانمارک        (بجز گرینلند و جزایر فارو[Note ۷])	۴۳٬۰۹۴	۵٬۸۵۴٬۲۴۰	۰۱۹۹۶−۱۲−۱۹ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۶[۲۳]	۰۲۰۰۱−۰۳−۲۵ ۲۵ مارس ۲۰۰۱[۲۴]
استونی	۴۵٬۳۳۸	۱٬۳۲۸٬۷۰۱	۰۲۰۰۳−۰۴−۱۶ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۸]	۰۲۰۰۷−۱۲−۲۱ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷
فنلاند	۳۳۸٬۱۴۵	۵٬۵۳۵٬۹۹۲	۰۱۹۹۶−۱۲−۱۹ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۶[۲۵]	۰۲۰۰۱−۰۳−۲۵ ۲۵ مارس ۲۰۰۱[۲۴]
فرانسه        (بجز بخش‌های تابعه بیرون‌از خاک فرانسه)	۵۵۱٬۶۹۵	۶۴٬۵۳۱٬۴۴۴	۰۱۹۸۵−۰۶−۱۴ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵[۱۰]	۰۱۹۹۵−۰۳−۲۶ ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۱]
آلمان[Note ۸]        (سابقا به جز بوزینگن ام هوخ‌راین)	۳۵۷٬۰۲۲	۸۳٬۴۰۸٬۵۵۴	۰۱۹۸۵−۰۶−۱۴ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵[۱۰]	۰۱۹۹۵−۰۳−۲۶ ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۱]
یونان	۱۳۱٬۹۹۰	۱۰٬۴۴۵٬۳۶۵	۰۱۹۹۲−۱۱−۰۶ ۶ نوامبر ۱۹۹۲[۲۶]	۰۲۰۰۰−۰۱−۰۱ ۱ ژانویه ۲۰۰۰[۲۷][Note ۹]
مجارستان	۹۳٬۰۳۰	۹٬۷۰۹٬۷۸۶	۰۲۰۰۳−۰۴−۱۶ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۸]	۰۲۰۰۷−۱۲−۲۱ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۹]
ایسلند[Note ۱۰]	۱۰۳٬۰۰۰	۳۷۰٬۳۳۵	۰۱۹۹۶−۱۲−۱۹ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۶[۲۹] ۰۱۹۹۹−۰۵−۱۸ ۱۸ مه ۱۹۹۹[۳۰][Note ۱۱]	۰۲۰۰۱−۰۳−۲۵ ۲۵ مارس ۲۰۰۱[۲۴]
ایتالیا	۳۰۱٬۳۱۸	۵۹٬۲۴۰٬۳۲۹	۰۱۹۹۰−۱۱−۲۷ ۲۷ نوامبر ۱۹۹۰[۳۲]	۰۱۹۹۷−۱۰−۲۶ ۲۶ اکتبر ۱۹۹۷[۹][۳۳][Note ۱۲]
لتونی	۶۴٬۵۸۹	۱٬۸۷۳٬۹۱۹	۰۲۰۰۳−۰۴−۱۶ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۸]	۰۲۰۰۷−۱۲−۲۱ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۹]
لیختن‌اشتاین	۱۶۰	۳۹٬۰۳۹	۰۲۰۰۸−۰۲−۲۸ ۲۸ فوریه ۲۰۰۸[۳۴]	۰۲۰۱۱−۱۲−۱۹ ۱۹ دسامبر ۲۰۱۱[۳۵]
لیتوانی	۶۵٬۳۰۰	۲٬۷۸۶٬۶۵۱	۰۲۰۰۳−۰۴−۱۶ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۸]	۰۲۰۰۷−۱۲−۲۱ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۹]
لوکزامبورگ	۲٬۵۸۶	۶۳۹٬۳۲۱	۰۱۹۸۵−۰۶−۱۴ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵[۱۰]	۰۱۹۹۵−۰۳−۲۶ ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۱]
مالت	۳۱۶	۵۲۶٬۷۴۸	۰۲۰۰۳−۰۴−۱۶ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۸]	۰۲۰۰۷−۱۲−۲۱ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۹]
هلند        (بغیر از آروبا، کوراسائو، سینت مارتن و جزایر کارائیب هلند)	۴۱٬۵۲۶	۱۷٬۵۰۱٬۶۹۶	۰۱۹۸۵−۰۶−۱۴ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵[۱۰]	۰۱۹۹۵−۰۳−۲۶ ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۱]
نروژ        (بجز سوالبارد[Note ۱۳])	۳۸۵٬۱۵۵	۵٬۴۰۳٬۰۲۱	۰۱۹۹۶−۱۲−۱۹ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۶[۲۹] ۰۱۹۹۹−۰۵−۱۸ ۱۸ مه ۱۹۹۹[۳۰]	۰۲۰۰۱−۰۳−۲۵ ۲۵ مارس ۲۰۰۱[۲۴]
لهستان	۳۱۲٬۶۸۳	۳۸٬۳۰۷٬۷۲۶	۰۲۰۰۳−۰۴−۱۶ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۸]	۰۲۰۰۷−۱۲−۲۱ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۹]
پرتغال	۹۲٬۳۹۱	۱۰٬۲۹۰٬۱۰۳	۰۱۹۹۱−۰۶−۲۵ ۲۵ ژوئن ۱۹۹۱[۳۷]	۰۱۹۹۵−۰۳−۲۶ ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۱]
رومانی	۲۳۸٬۳۹۱	۱۹٬۳۲۸٬۵۶۰	۲۵ آوریل ۲۰۰۵[۱۲]	۳۱ مارس ۲۰۲۴[۱۳][Note ۱۴]
اسلواکی	۴۹٬۰۳۷	۵٬۴۴۷٬۶۲۲	۰۲۰۰۳−۰۴−۱۶ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۸]	۰۲۰۰۷−۱۲−۲۱ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۹]
اسلوونی	۲۰٬۲۷۳	۲٬۱۱۹٬۴۱۰	۰۲۰۰۳−۰۴−۱۶ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۸]	۰۲۰۰۷−۱۲−۲۱ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۹]
اسپانیا        (همراه مقرراتی برای سئوتا و ملیلیه[Note ۱۵])	۵۰۵٬۹۹۰	۴۷٬۴۸۶٬۹۳۵	۰۱۹۹۱−۰۶−۲۵ ۲۵ ژوئن ۱۹۹۱[۴۰]	۰۱۹۹۵−۰۳−۲۶ ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۱]
سوئد	۴۴۹٬۹۶۴	۱۰٬۴۶۷٬۰۹۷	۰۱۹۹۶−۱۲−۱۹ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۶[۴۱]	۰۲۰۰۱−۰۳−۲۵ ۲۵ مارس ۲۰۰۱[۲۴]
سوئیس        (همراه بوزینگن ام هوخ‌راین)	۴۱٬۲۸۵	۸٬۶۹۱٬۴۰۶	۰۲۰۰۴−۱۰−۲۶ ۲۶ اکتبر ۲۰۰۴[۴۲]	۰۲۰۰۸−۱۲−۱۲ ۱۲ دسامبر ۲۰۰۸[۴۳][Note ۱۶]
اتحادیه اروپا	۴٬۵۹۵٬۱۳۱	۴۵۳٬۲۳۴٬۲۵۵	۰۱۹۸۵−۰۶−۱۴ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵[۱۰]	۰۱۹۹۵−۰۳−۲۶ ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۱]

نگارخانه[ویرایش]

• 
  مهر خروج برای سفر هوایی صادر شده در فرودگاه پراگ.
• 
  مهر خروج برای سفر زمینی صادر شده در ایستگاه قطار باد شواندوا.
• 
  مهر خروج در مرز زمینی لهستان.
• 
  مهر خروج برای سفر دریایی, صادره در بندر هلسینکی.

ویزای شنگن[ویرایش]

ویزای شینگن یک نوع ویزای اقامت کوتاه است که به شخص اجازه سفر به کشورهای عضو توافق‌نامه منطقه شینگن داده می‌شود و هر اقامت می‌تواند تا ۹۰ روز برای اهداف گردشگری یا تجاری صورت گیرد. این ویزا به عنوان رایج‌ترین ویزا در اتحادیه اروپا شناخته می‌شود و دارنده را قادر می‌سازد که آزادانه در کشورهای عضو، که ۲۹ کشور هستند، تردد داشته باشد و هیچ گونه کنترل مرزی برای آن‌ها وجود ندارد.

ویزای شنگن یک ویزای موقت است و برای افرادی که قصد تحصیل یا کار را در منطقه شنگن دارند ویزای مناسبی نیست زیرا روادید شنگن اجازه اقامت حداکثر ۹۰ روز طی هر ۱۸۰ روز در منطقه شنگن را می‌دهد. به عبارتی صرف نظر از اینکه فرد چه نوع از ویزا از نظر کاربردی یا تعداد ورود و خروج و حتی اعتبار ویزا را دارد، اجازه ندارد در هر ۱۸۰ روز بیشتر از ۹۰ روز را داخل منطقه شنگن حضور داشته باشد. به عبارتی شما اگر ویزای ۵ ساله با اجازه ورود و خروج نامحدود از منطقه شنگن را نیز داشته باشید، هم‌چنان شما بایستی قانون ۹۰/۱۸۰ را رعایت کنید.^[۴۴]

این ویزا برای افراد غیر اروپایی که بخواهند به کشورهای عضو اتحادیه اروپا، حوزه اقتصادی اروپا، سوئیس یا قبرس وارد شوند مورد استفاده قرار می‌گیرد.

حوزه شنگن شامل ۲۵ کشور عضو اتحادیه اروپا و چهار کشور غیر عضو ایسلند، لیختن‌اشتاین، نروژ و سوئیس می‌شود. قبرس هنوز عضوی از شنگن نیست، اما قوانین ویزای این کشور نیز با تبعیت از قوانین ویزای شنگن وضع شده‌است. بلغارستان و رومانی عضو شنگن هستند اما تنها مقررات کنترل مرزهای هوایی و دریایی را برداشته‌اند؛ کنترل مرزهای زمینی آنها فعلا ادامه خواهد داشت. با در نظر گرفتن اهداف سفر، ویزای عادی شنگن به چهار نوع C, B، A و D تقسیم می‌شود. کرواسی از اول سال ۲۰۲۳ و بلغارستان و رومانی به صورت محدود از اول آوریل ۲۰۲۴ با موافقیت سایر اعضا عضو شینگن شدند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

• گذرنامه
• آزادی حرکت

منابع و توضیح[ویرایش]

1. ↑ کمیسیون اروپا. «شنگن، مرزها و روادید».
2. ↑ دژی بنام اروپا, "BBC World Service"
3. ↑ Croatia to join Schengen but Bulgaria, Romania bids rejected, Deutsche Welle
4. ↑ "منطقه شنگن و همکاری‌ها". europa.eu. 2009-08-03.
5. ↑ جهان ویزا (۲۰۱۶/۰۹/۳). «جهان ویزا». http://www.visaunivers.com. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک); پیوند خارجی در |وبگاه= وجود دارد (کمک)
6. ↑ "جمعیت تخمینی". اداره آمار اروپا. 2010.
7. ↑ "پروتکل الحاق جمهوری اتریش به توافق‌نامه کشورهای عضو اتحادیه اقتصادی بنلوکس، جمهوری فدرال آلمان و جمهوری فرانسه و لغو تدریجی کنترل مرزهای مشترک، در ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵ امضا شد و سپس پروتکل اصلاحی ۱۹۹۰، ۱۹۹۱ و ۶ نوامبر ۱۹۹۲ در الحاق (بترتیب) جمهوری ایتالیا، پادشاهی اسپانیا، جمهوری پرتغالی و جمهوری یونان نیز پیوست گردید". وزارت داخله هلند و کشورهای پست. Retrieved 2015-03-31.
8. ↑ ^{۸٫۰ ۸٫۱} "Beschluß des Exekutivausschusses zur Inkraftsetzung des Schengener Durchführungsübereinkommens in Österreich". 1997-10-07.
9. ↑ ^{۹٫۰ ۹٫۱} "تصمیم سال ۱۹۹۹ شورا در مورد تعریف شنگن، به منظور تعیین هماهنگ با مفاد مربوط پیمان ایجاد جامعه اروپا". ژورنال رسمی اتحادیه اروپا. L (176/1). 1999-07-10. Retrieved 2014-11-01.
10. ↑ ^{۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ ۱۰٫۴ ۱۰٫۵} "توافقنامه میان دولت‌های اتحادیه اقتصادی بنلوکس جمهوری فدرال آلمان و جمهوری فرانسه در لغو تدریجی کنترل در مرزهای مشترک". Government of the Netherlands. Retrieved 2014-10-31.
11. ↑ ^{۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ ۱۱٫۴ ۱۱٫۵ ۱۱٫۶ ۱۱٫۷} "تصمیم‌گیری کمیته اجرایی ۱۹۹۴ در به اجرا گذاشتن و پیاده‌سازی توافقنامه شنگن در ۱۹ ژوئن ۱۹۹۰". ژورنال رسمی اتحادیه اروپا. L (239/130). 1994-12-22. Retrieved 2014-10-31.
12. ↑ ^{۱۲٫۰ ۱۲٫۱} "Treaty between the Kingdom of Belgium, the Czech Republic, the Kingdom of Denmark, the Federal Republic of Germany, the Republic of Estonia, the Hellenic Republic, the Kingdom of Spain, the French Republic, Ireland, the Italian Republic, the Republic of Cyprus, the Republic of Latvia, the Republic of Lithuania, the Grand Duchy of Luxembourg, the Republic of Hungary, the Republic of Malta, the Kingdom of the Netherlands, the Republic of Austria, the Republic of Poland, the Portuguese Republic, the Republic of Slovenia, the Slovak Republic, the Republic of Finland, the Kingdom of Sweden, the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland (Member States of the European Union) and the Republic of Bulgaria and Romania, concerning the Accession of the Republic of Bulgaria and Romania to the European Union (Deposited with the Government of the Italian Republic)". Council of the European Union. Retrieved 17 January 2019.
13. ↑ ^{۱۳٫۰ ۱۳٫۱} "Council Decision (EU) 2024/210 of 30 December 2023 on the full application of the provisions of the Schengen acquis in the Republic of Bulgaria and Romania". Official Journal of the European Union. L (2024/210). 2024-01-04. Retrieved 2024-01-03.
14. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام bulgaria وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
15. ↑ "EUR-Lex - JOL_2012_112_R_0006_01 - EN - EUR-Lex". eur-lex.europa.eu (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-11.
16. ↑ "Schengen area: Council decides to lift border controls with Croatia". www.consilium.europa.eu (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-11.
17. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام croatia وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
18. ↑ ^{۱۸٫۰ ۱۸٫۱ ۱۸٫۲ ۱۸٫۳ ۱۸٫۴ ۱۸٫۵ ۱۸٫۶ ۱۸٫۷ ۱۸٫۸} "پیمان بین پادشاهی بلژیک، پادشاهی دانمارک، جمهوری فدرال آلمان، جمهوری یونان، پادشاهی اسپانیا، جمهوری فرانسه، ایرلند، جمهوری ایتالیای، لوکزامبورگ، هلند، جمهوری اتریش، جمهوری پرتغالی، جمهوری فنلاند، پادشاهی سوئد، انگلستان از بریتانیا و ایرلند شمالی (ایالات عضو اتحادیه اروپا) و جمهوری چک، جمهوری استونی، جمهوری قبرس، جمهوری لتونی، جمهوری لیتوانی، جمهوری مجارستان، جمهوری مالت، جمهوری لهستان، جمهوری اسلوونی، جمهوری اسلواکی مربوط به الحاق جمهوری چک، جمهوری استونی، جمهوری قبرس، جمهوری لتونی، جمهوری لیتوانی، جمهوری مجارستان، جمهوری مالت، جمهوری لهستان، جمهوری اسلوونی و جمهوری اسلواکی". شورای اتحادیه اروپا.
19. ↑ ^{۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ ۱۹٫۳ ۱۹٫۴ ۱۹٫۵ ۱۹٫۶ ۱۹٫۷ ۱۹٫۸} "تصمیم شورای مرکزی اروپا بتاریخ ۶ دسامبر ۲۰۰۷ در بکارگیری کامل مفاد پیمان‌نامه شنگن، برای جمهوری چک، جمهوری استونی، جمهوری لتونی، جمهوری لیتوانی، جمهوری مجارستان، جمهوری مالت، جمهوری لهستان، جمهوری اسلوونی و جمهوری اسلواکی". ژورنال رسمی اتحادیه اروپا. L (323/34). 2007-12-08. Retrieved 2014-10-27.
20. ↑ "گام نهایی برای گسترش شنگن: کنترل در مرزهای هوایی داخلی در اواخر ماه مارس لغو می‌شود". Slovenia's EU Presidency. 25 March 2008.
21. ↑ "گیت‌های FAE – Vága Floghavn". Floghavn.fo. Retrieved 15 September 2011.
22. ↑ "اطلاعات عمومی دربارهٔ روادید کوتاه‌مدت شنگن". سفارت پادشاهی دانمارک در لندن. 4 June 2009. Archived from the original on 19 April 2010. Retrieved 1 February 2015.
23. ↑ "پروتکل الحاق پادشاهی دانمارک و لغو تدریجی کنترل در مرزهای مشترک دو طرف قرارداد سال ۱۹۸۵". Government of the Netherlands. Retrieved 2015-03-20.
24. ↑ ^{۲۴٫۰ ۲۴٫۱ ۲۴٫۲ ۲۴٫۳ ۲۴٫۴} "تصمیم شورای دسامبر ۲۰۰۰ برای ورود دانمارک، فنلاند، سوئد، ایسلند و نروژ به شنگن". ژورنال رسمی اتحادیه اروپا. L (309/24). 2000-12-09.
25. ↑ "پروتکل الحاق فنلاند به توافقنامه و لغو تدریجی کنترل در مرزهای مشترک دو طرف قرارداد سال ۱۹۸۵". Government of the Netherlands. Retrieved 2014-10-31.
26. ↑ "پروتکل الحاق جمهوری یونان به توافقنامه کشورهای عضو اتحادیه اقتصادی بنلوکس، جمهوری فدرال آلمان و جمهوری فرانسه در لغو تدریجی کنترل در مرزهای مشترک خود، پیمان امضا شده در ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵ به عنوان پروتکل اصلاح شده ۱۹۹۰ پاریس و الحاق جمهوری ایتالیا، پادشاهی اسپانیا و پرتغال". Government of the Netherlands.
27. ↑ ^{۲۷٫۰ ۲۷٫۱} "تصمیم شورا دسامبر ۱۹۹۹ در بکارگیری کامل مفاد شنگن دربارهٔ یونان". ژورنال رسمی اتحادیه اروپا. L (327/58). 2000-12-09. Retrieved 2014-10-27.
28. ↑ (OJ L 176,10 July 1999, p. 36).
29. ↑ ^{۲۹٫۰ ۲۹٫۱} "توافقنامه همکاری بین پادشاهی بلژیک، جمهوری فدرال آلمان، جمهوری فرانسه، دوک نشین لوکزامبورگ، پادشاهی هلند، جمهوری ایتالیایی، پادشاهی اسپانیا، جمهوری پرتغالی، جمهوری یونان، جمهوری اتریش، پادشاهی دانمارک، جمهوری فنلاند، پادشاهی سوئد، نمونه‌های طرف‌های توافقنامه شنگن و کنوانسیون شنگن، در لغو تدریجی کنترل در مرزهای مشترک خود هستند". Government of the Netherlands. Retrieved 2014-11-01.
30. ↑ ^{۳۰٫۰ ۳۰٫۱} "توافق با جمهوری ایسلند و پادشاهی نروژ". شورای اتحادیه اروپا.
31. ↑ "توافق‌نامه منعقد شده توسط شورای اتحادیه اروپا و جمهوری ایسلند و پادشاهی نروژ". ژورنال رسمی اتحادیه اروپا. L (176/36). 1999-07-10.
32. ↑ "پروتکل در الحاق جمهوری ایتالیا به توافقنامه شنگن ۱۹۸۵". Government of the Netherlands.
33. ↑ ^{۳۳٫۰ ۳۳٫۱} "Resolución de 26 de mayo de 1998, de la Secretaría General Técnica del Ministerio de Asuntos Exteriores". 1997-07-10. Archived from the original on 20 October 2017.
34. ↑ "Protocol between the European Union, the European Community, the Swiss Confederation and the Principality of Liechtenstein on the accession of the Principality of Liechtenstein to the Agreement between the European Union, the European Community and the Swiss Confederation on the Swiss Confederation's association with the implementation, application and development of the Schengen acquis". Council of the European Union. Retrieved 2014-11-01.
35. ↑ "COUNCIL DECISION of 13 December 2011 on the full application of the provisions of the Schengen acquis in the Principality of Liechtenstein". ژورنال رسمی اتحادیه اروپا. L (334/27). 2011-12-05. Retrieved 2014-10-27.
36. ↑ Article 14 of the Final Act of the Agreement concluded by the Council of the European Union and the Republic of Iceland and the Kingdom of Norway concerning the latters' association with the implementation, application and development of the Schengen acquis (OJ L 176, 10/07/1999 P. 36) excludes Svalbard from the application of the Schengen rules. As no similar exception was made respecting یان ماین، it is part of the Schengen Area.
37. ↑ "پروتکل الحاق دولت پرتغال به توافقنامه شنگن". Government of the Netherlands.
38. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام romania وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
39. ↑ اعلامیه شماره ۱. دربارهٔ وضعیت سئوتا و ملیلیه وابسته به قانون نهایی پیمان الحاق پادشاهی اسپانیا به توافقنامه شنگن (OJ L 239, 22.9.2000, p. 69)
40. ↑ "پروتکل الحاق دولت پادشاهی اسپانیا به توافقنامه شنگن ۱۹۸۵". دولت هلند.
41. ↑ "پروتکل الحاق دولت پادشاهی سوئد به توافقنامه شنگن". Government of the Netherlands.
42. ↑ "توافق میان اتحادیه اروپا، کشورهای منطقه و سوئیس برای ورود این کشور و گسترش حوزه شنگن". شورای اتحادیه اروپا.
43. ↑ ^{۴۳٫۰ ۴۳٫۱} "تصمیم شورای نوامبر ۲۰۰۸ در بکارگیری کامل مفاد شنگن درمورد کنفدراسیون سوئیس". ژورنال رسمی اتحادیه اروپا. L (327/15). 2008-12-05. Retrieved 2015-02-27.
44. ↑ Amt، Auswärtiges. «روادید شنگن». teheran.diplo.de. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۳.