منطقه شهری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

منطقه کلان‌شهری توکیو، با حدودِ ۳۵ میلیون نفر شهروند پرجمعیت‌ترین منطقه شهری در جهان است.

منطقه شهری منطقه‌ای با ویژگیِ تراکم جمعیتِ انسانیِ بالا و امکاناتِ انسان‌ساختهٔ فراوان در مقایسه با مناطقِ اطرافِ آن است. مناطق شهری ممکن است یک شهر یا شهرک باشد اما این اصطلاح معمولاً به زیستگاه‌های انسانیِ با تعاریفِ محدوده روستایی از جمله روستاها و آبادی‌ها گفته نمی‌شود. یک منطقه شهری، مقداری کوچکتر از منطقهٔ کلان‌شهری و بخشی از آن است.

جمعیتِ شهری در جهان در سال ۱۹۵۰ تنها ۷۴۶ میلیون نفر بود که در دهه‌های پس از آن افزایش یافته‌است.[۱] در حدود ۷٫۱ میلیارد نفر در زمین زندگی می‌کنند.[۲] در سال ۲۰۰۹، شمارِ مردمِ ساکن در مناطق شهری (۳٫۴۲ میلیارد نفر) از تعداد افرادِ ساکن در مناطقِ روستایی (۳٫۴۱ میلیارد نفر) پیشی گرفته و جهان از روستا نشینی به شهرنشینی روآور شده‌است.[۳] این نخستین بار است که بیشترِ جمعیتِ جهان در شهرها زندگی می‌کنند تا در روستاها.[۴]

مناطق شهری با روند شهرنشینی ایجاد شده و توسعه یافته‌اند. اندازه گیریِ حدودِ یک منطقه شهری، در تجزیه و تحلیلِ تراکمِ جمعیت و روندِ گسترشِ شهرها و نیز در تعیینِ جمعیتِ شهری و روستایی اهمیت دارد.

یک منطقهٔ کلان‌شهری می‌تواند شاملِ نه تنها یک منطقه شهری، بلکه شهرهای حومهٔ آن و شهرهای روی نقشه که به لحاظِ اجتماعی-اقتصادی با هستهٔ مرکزیِ آن شهر رفت‌وآمد دارند باشد.

تعاریف[ویرایش]

تعریفِ رسمیِ این اصلاح و ترکیب در میانِ ملت‌ها کمی با هم متفاوت است. تعریفِ مناطقِ شهری در کشورهای اروپایی معمولاً بر اساسِ زمین‌های با کاربریِ شهری است و در آن دامنهٔ فاصله‌ها در آن معمولاً بیش از ۲۰۰ متر نیست. در این روش، استفاده از تصویربرداری ماهواره‌ای به جای بلوک‌های سرشماری در تعیینِ مرزهای منطقه شهری متداول است. اما در کشورهای کمتر توسعه یافته، افزون بر کاربردِ کاربریِ زمین[۵] و تراکم؛ گاهی این شرط را هم در نظر می‌گیرند که باید بخشِ بزرگی از جمعیت -که به طورِ معمول ۷۵٪ کلِ جمعیت در نظر گرفته می‌شود- در بخشِ کشاورزی مشغول به کار نباشد.

منطقه شهری در فرانسه[ویرایش]

یک منطقه شهری (فرانسوی: aire urbaine[۶]) بر اساسِ اداره ملیِ آمارِ فرانسه، یک هستهٔ توسعه یافتهٔ شهری و مقدارِ فعالیت و رفت‌وآمد به آن است. هنگامی که این مقدار به تراکمِ بزرگتری می‌رسد، این واحد به چیزی شبیهِ تعریفِ یک منطقه کلان‌شهری در ایالات متحده بدل می‌شود.

در استرالیا[ویرایش]

در استرالیا، از این مناطق با ترکیبِ مراکز شهری و با خوشه‌های جمعیتیِ ۱۰۰۰ نفر یا بیشتر و با تراکمِ دسته کمیِ 200/km2 نامبرده و تعریف می‌شود.[۷]

بزرگ‌ترین مناطق شهری در جهان[ویرایش]

بر طبق کتاب حقایق جهانی:[۸]

  1. ژاپن توکیو (ژاپن) - ۳۷٬۲۷۴٬۰۰۰
  2. هند دهلی (هند) - ۳۲٬۰۶۶٬۰۰۰
  3. چین شانگهای (چین) - ۲۸٬۵۱۷٬۰۰۰
  4. فیلیپین مانیل (فیلیپین) - ۲۸٬۲۵۰٬۵۱۷
  5. بنگلادش داکا (بنگلادش) - ۲۲٬۴۷۸٬۰۰۰
  6. برزیل سائو پائولو (برزیل) - ۲۲٬۴۳۰٬۰۰۰
  7. مکزیک مکزیکوسیتی (مکزیک) - ۲۲٬۰۸۵٬۰۰۰
  8. مصر قاهره (مصر) - ۲۱٬۷۵۰٬۰۰۰
  9. چین پکن (چین) - ۲۱٬۳۳۳٬۰۰۰
  10. هند بمبئی (هند) - ۲۰٬۹۶۱٬۰۰۰

جستارهای وابسته[ویرایش]

فهرست‌ها:

منابع[ویرایش]

  1. "City population to reach 6.4bn by 2050". Herald Globe. Archived from the original on 14 July 2014. Retrieved 11 July 2014. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  2. http://www.census.gov/popclock/
  3. http://www.un.org/en/development/desa/population/publications/urbanization/urban-rural.shtml
  4. http://www.who.int/gho/urban_health/situation_trends/urban_population_growth_text/en/
  5. کاربریِ زمین، کشاورزی نباشد
  6. Definitions and methods: Urban area
  7. "1216.0 - Australian Standard Geographical Classification (ASGC), 2001". Australian Bureau of Statistics. Retrieved 2007-10-09.
  8. "CIA The World Factbook - Major urban areas: population".

پیوند به بیرون[ویرایش]