منوچهر متکی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

منوچهر متکی
شصت و سومین وزیر امور خارجه
دوره مسئولیت
۲ شهریور ۱۳۸۴ – ۲۲ آذر ۱۳۸۹
رئیس‌جمهورمحمود احمدی‌نژاد
قائم‌مقامسید مهدی مصطفوی
علیرضا شیخ عطار
حسین شیخ‌الاسلام
سید امیرمنصور برقعی
پس ازکمال خرازی
پیش ازعلی‌اکبر صالحی
سفیر ایران در ژاپن
دوره مسئولیت
دی ۱۳۷۳ – ۲ آبان ۱۳۷۸[۱]
رئیس‌جمهوراکبر هاشمی رفسنجانی
سید محمد خاتمی
پس ازحسین کاظم‌پور اردبیلی
پیش ازعلی ماجدی
سفیر ایران در ترکیه
دوره مسئولیت
تیر ۱۳۶۴ – فروردین ۱۳۶۸
رئیس‌جمهورسید علی خامنه‌ای
پس ازمحمد گنجی‌دوست
پیش ازمحمدرضا باقری
نمایندهٔ مجلس شورای اسلامی
دوره‌های اول، هفتم و منتخب دوازدهم
دوره مسئولیت
پس از تصویب اعتبارنامه
حوزه انتخاباتیتهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس
اکثریت۴۰۴٬۶۱۵ (۲۵٫۷۷٪)
دوره مسئولیت
۷ خرداد ۱۳۸۳ – ۲ شهریور ۱۳۸۴
حوزه انتخاباتیتهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر
اکثریت۴۹۳٬۲۱۴ (۲۵٫۰۱٪)
دوره مسئولیت
۷ خرداد ۱۳۵۹ – ۶ خرداد ۱۳۶۳
حوزه انتخاباتیکردکوی
اکثریت۲۴٬۹۲۸ (۷۰٫۲۵٪)
اطلاعات شخصی
زاده۳ فروردین ۱۳۳۲ ‏(۷۱ سال)
گز، شهرستان بندرگز، ایران
حزب سیاسیکانون اسلامی فارغ‌التحصیلان شبه‌قاره هند (اکنون–۱۳۵۹)[۲]
دیگر عضویت‌های سیاسی
همسر(ان)طاهره نظری[۳]
فرزندان۲[۴]
خویشاوندانصمدعلی لکی‌زاده (باجناق)
محل تحصیلدانشگاه بنگلور
دانشگاه تهران
هیئت دولتدولت نهم
دولت دهم
جایزه‌هانشان خورشید فروزان (صلیب بزرگ)[۵]
وبگاه

منوچهر متکی (زادهٔ ۳ فروردین ۱۳۳۲) سیاستمدار و دیپلمات ایرانی است که در دولت‌های نهم و دهم بین سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹ سمت وزیر امور خارجه ایران را برعهده داشت. او در دوره‌ اول به‌عنوان نمایندهٔ کردکوی و در دورهٔ هفتم به‌عنوان نمایندهٔ تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در مجلس شورای اسلامی حضور داشت.

او در سال ۱۳۹۰ توسط رهبر جمهوری اسلامی ایران، آیت‌اللهّٰ ه خامنه‌ای به عنوان معاون بین‌الملل دفتر رهبری منصوب شد.[۶]

متکی بیشتر به اصول‌گرایان میانه‌رو و محافظه‌کار نزدیک است و در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۴ ایران از نامزد اصول‌گرای محافظه‌کار، علی لاریجانی، حمایت می‌کرد.[۷]

وی در سال‌های آخر دهه ۱۳۶۰ نیز عضو تیم مذاکره‌کننده ایران در جریان تصویب قطعنامه ۵۹۸ بوده‌است.[۸]

محمود احمدی‌نژاد در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۸۴ وی را به برای تصدی وزارت امور خارجه به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد. او در تاریخ ۲ شهریور ۱۳۸۴ با ۲۲۰ رای موافق نمایندگان مجلس، وزیر امور خارجهٔ ایران شد.

زندگی و تحصیلات[ویرایش]

منوچهر متکی در ۳ فروردین ۱۳۳۲ در روستای گز شرقی از توابع شهرستان بندرگز زاده شد. پدرش محمدعلی ابتدا در آسیاب پدری و برای مدتی در راه‌آهن بندر گز به کارگری مشغول بود. مادرش لیلا فرزند کربلایی محمدعلی تمسکنی بود که در سال ۱۳۸۲ درگذشت.

وی که در یک سالگی به همراه پدر و مادرش در بندرگز ساکن شد، تحصیلات ابتدایی تا سال پنجم دبستان را در مدارس بندرگز گذراند و در سال ۱۳۵۰ دیپلم خود را از دبیرستان شهریار مشهد اخذ نمود. او یک سال پیش از رفتن به خدمت سربازی به عنوان معلم کلاس پنجم دبستان اسلامی تازه تأسیس جعفری در گنبد کاووس اشتغال داشت و در مهرماه ۱۳۵۱ پس از طی دوره ۶ ماهه آموزش نظامی در پادگان گرگان به مدت یک سال و نیم تحت عنوان معلم سپاه دانش در روستای قلعه‌نو و هاشم‌آباد بخش طرقبه مشهد خدمت نمود.

منوچهر متکی در آذرماه ۱۳۵۳ به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به مدت دو سال در روستاهای سرکلاته خرابشهر (شهرستان کردکوی) و کارکنده (شهرستان بندرگز) در مقطع ابتدایی تدریس نمود.

وی برای ادامه تحصیل ابتدا قصد عزیمت به ایتالیا را داشت، اما پس از فراهم نشدن مقدمات آن، در سال ۱۳۵۵ راهی هندوستان شد و در رشته علوم اجتماعی در دانشگاه بنگلور ثبت‌نام کرد.

منوچهر متکی در ۲۳ بهمن ۱۳۵۷ (روز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران) به همراهی جمعی از دانشجویان و از طریق مرزهای زمینی و مسیر افغانستان عازم مشهد و نهایتاً در روز اول اسفند ۱۳۵۷ وارد تهران شد و در اقامتی یک‌ماهه امور فرهنگی و دانش‌آموزی کمیته ۹ در منطقه منیریه تهران را به همراه دیگر دوستان دانشجو برعهده گرفت.

متکی در ورود به وزارت امور خارجه و در پذیرش نخستین مسئولیت اجرایی ترجیح داد به جای پذیرش پست سفارت و اعزام به کشور ونزوئلا، مسئولیت یکی از ادارات سیاسی (اداره هفتم) در مرکز را انتخاب و به این ترتیب عملاً با کارکرد دیپلماسی آشناتر شود. وی یک سال بعد در تیرماه ۱۳۶۴ با معرفی وزیر امور خارجه و تأیید سید علی خامنه‌ای، ریاست‌جمهوری وقت، به‌عنوان سفیر ایران در ترکیه، عازم آنکارا شد.[۹]

منوچهر متکی در بازگشت از ترکیه در سال ۱۳۶۸ برای مدتی به سمت مدیرکل اروپای غربی وزارت امور خارجه منصوب و سپس معاونت امور بین‌الملل وزارت امور خارجه را به مدت سه سال عهده‌دار شد.

وی در نیمه دوم سال ۱۳۷۱ به‌عنوان معاون حقوقی کنسولی و امور مجلس وزارت امور خارجه به مدت دو سال انجام وظیفه نمود و در سال ۱۳۷۳ به‌عنوان سفیر ایران در ژاپن راهی کشور ژاپن شد.[۱۰]

منوچهر متکی در سال‌های ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱ به دعوت رئیس جدید سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی مسئولیت معاونت ارتباطات و امور بین‌الملل این سازمان را پذیرفت. وی با حضور در شورای مرکزی هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی و متعاقباً آبادگران ایران اسلامی در انتخابات دوره هفتم مجلس شرکت و در ۷ خرداد ۱۳۸۳ به عنوان نماینده مردم تهران وارد مجلس شورای اسلامی شد.

منوچهر متکی از تاریخ ۳ شهریور ۱۳۸۴ تا ۲۲ آذر ۱۳۸۹ به عنوان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در دولت‌های نهم و دهم انجام وظیفه نمود.

آخرین مدرک تحصیلی رسمی وی در سوابق ثبت‌شده‌اش در سازمان بازنشستگی کشوری، دیپلم علوم طبیعی است.[۱۱]

انتخابات ریاست جمهوری دوره نهم[ویرایش]

متکی ریاست ستاد انتخاباتی تهرانِ منتخبِ شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی (هسته اولیه اصول‌گرایان در انتخابات ریاست جمهوری)؛ علی لاریجانی را در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، به عهده داشت.[۱۲]

وزارت امور خارجه[ویرایش]

منوچهر متکی پس از انقلاب اسلامی در بخش‌های مختلف وزارت امورخارجه به‌مدت ۲۴ سال، دارای پست‌های مهم و متعددی بوده‌است.[۱۳] از مهم‌ترین دستاوردهای دوران حضور وی در وزارت خارجه به دست آوردن میزبانی و ریاست جنبش عدم تعهد در سال ۱۳۸۸ بود که سه سال بعد در سال ۱۳۹۱ در تهران برگزار گردید.[۱۴]

محمود احمدی‌نژاد در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۸۴ وی را به برای تصدی وزارت امور خارجه به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد. او در تاریخ ۲ شهریور ۱۳۸۴ با ۲۲۰ رای موافق نمایندگان مجلس، وزیر امور خارجهٔ ایران شد.[۱۵] او در ۲۲ آذر ۱۳۸۹ از این سمت به نحوی غیرمرسوم برکنار شد و علی‌اکبر صالحی به‌عنوان سرپرست جدید وزارت امور خارجه معرفی شد. در زمان ابلاغ حکم برکناری، متکی به منظور ابلاغ پیام احمدی‌نژاد به رئیس‌جمهور سنگال در آن کشور به‌سر می‌برد.[۱۶]

برکناری بی‌سابقه و پر حاشیه[ویرایش]

منوچهر متکی با ۵ سال و ۴ ماه، طولانی‌ترین سابقه وزارت در دو دولت احمدی‌نژاد را داراست. از این رو به وی لقب «شیخ الوزرا»[۱۷] نیز داده شده‌است. متکی در ۲۲ آذر ۱۳۸۹ در حالی‌که به منظور ابلاغ پیام محمود احمدی‌نژاد در سنگال به سر می‌برد، از سمت خود برکنار شد.[۱۲] متکی حین مذاکره و توسط رئیس‌جمهور سنگال از عزل خود باخبر شد. متعاقباً دولت سنگال این اقدام را توهین‌آمیز تلقی کرده، سفیر خود را از تهران فراخواند.[۱۸] عزل وی آغازی بر شکل‌گیری انتقادات بر رئیس‌جمهور در خصوص تصمیمات حلقه‌ای موسوم به جریان انحرافی گردید که در بسیاری از برکناری‌ها مؤثر بود. مجلس در این باره از دولت توضیح خواست که احمدی‌نژاد در پاسخ اظهار داشت ایشان را من برای مأموریت نفرستاده بودم. وی در خصوص این‌که چه کسی وزیر امور خارجه ایران را به مأموریت کاری خارج از کشور فرستاده ‌است توضیحی نداد.[۱۹]

منوچهر متکی در اعتراضی تلویحی به مراسم تودیع غیرمتعارف و شتاب‌زده‌ای که برای وی ترتیب داده شده بود، حاضر نشد. محمدرضا رحیمی، معاون اول احمدی‌نژاد در این مراسم گفت متکی قبلاً در جریان عزل خود قرار گرفته و حتی از تاریخ مراسم تودیع نیز اطلاع داشته‌است. متکی با تکذیب این سخنان گفت که از پیش در جریان برکناری‌اش قرار نگرفته و از مراسم تودیع و معارفه نیز بی‌اطلاع بوده‌است و برکناری او در حین انجام مأموریت توسط محمود احمدی‌نژاد را «غیراسلامی و توهین‌آمیز» خواند.[۲۰] شیوهٔ برکناری وی انتقادات گسترده‌ای را در سطح نظام جمهوری اسلامی نیز به همراه داشته‌است.[۲۱] موضوع برکناری پرحاشیه وی یکی از سوالات محوری نمایندگان مجلس در احضار رئیس‌جمهور ایران به مجلس بود که البته از سوی رئیس‌جمهور به آن پاسخی داده نشد.[۲۲]

بنابر اطلاعات منتشره از سوی خبرگزاری مهر، عزل متکی به دلیل مشاجره وی با حمید بقایی، نماینده ویژه رئیس‌جمهور در امور آسیا انجام گرفته‌است. بعد از انتصاب نمایندگان ویژه رئیس‌جمهور در روابط خارجی ایران (موازی‌کاری با وزارت امور خارجه)، بقایی به عنوان نماینده ویژه در قاره آسیا انتخاب شد. وی در خلال سخنرانی در همایش «ایران، پل پیروزی» گفته بود: «امپراتوری عثمانی حدود ۱۰۰ سال قبل، تعداد معینی از ارامنه را قتل‌عام کرده و در حال حاضر با وجود از بین‌رفتن امپراتوری عثمانی، ارمنستان از ترکیه می‌خواهد که در این مورد به‌طور رسمی عذرخواهی کرده و غرامت پرداخت کند.» این سخنان وی مورد اعتراض دولت ترکیه قرار گرفت و متکی (وزیر امور خارجه وقت) این سخنان را نسنجیده خواند. چند روز بعد نیز حکم عزل متکی در حین یک سفر دیپلماتیک رسمی به دست وی رسید.[۲۳] یک روز بعد از این عزل، سنگال، سفیرش را از ایران فراخواند.

وی که در اسفند ۱۳۹۱ یک روز پس از افشای تصمیم‌اش مبنی بر کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، به دانشگاه شهید رجایی جهت شرکت در سمینار «دانشجوی پیش‌رو، انتخابات پیشِ رو» رفت و در پاسخ به سؤالی پیرامون ماجراهای سنگال گفت: «هر زمان که هم من هم آقای احمدی نژاد شخصیت عادی شدیم و سِمَتی نداشتیم، به توضیح کامل در مورد این موضوع خواهم پرداخت.» که تا امروز در این مورد، توضیحی دقیق نداده‌است.[۲۴]

حضور در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲[ویرایش]

منوچهر متکی در سال ۱۳۹۲، یکی از جدی‌ترین گزینه‌های کاندیداتوری یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری به‌شمار می‌رفت. وی به عنوان گزینه اصلی جبهه پیروان خط امام و رهبری به عنوان مهم‌ترین تشکل اصول‌گرایان، خود را برای خرداد ۹۲ آماده می‌کرد.[۲۵]

وی در نامه‌ای خطاب به خانواده‌های ایرانی کاندیداتوری خود را در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرد.[۲۶]او در راستای فعالیت‌های تبلیغاتی خود با ماشین دولتی و هیئت همراه به پردیس سینمایی آزادی رفت و به تماشای فیلم تهران ۱۵۰۰ نشست.[۲۷][۲۸]

متکی با حضور در ائتلاف پنج‌گانه که متشکل از وی، یحیی آل اسحاق، سید محمدحسن ابوترابی‌فرد، محمدرضا باهنر و مصطفی پورمحمدی بود شرکت کرد این ائتلاف اعلام کرده بود که نهایتاً یک نفر معرفی و برای ثبت‌نام به وزارت کشور می‌رود. همین اتفاق نیز رخ داد و علی‌رغم این‌که بر اساس تفاهم نسبی و نه نظرسنجی‌ها، سید محمدحسن ابوترابی‌فرد به عنوان خروجی این ائتلاف معرفی شد که با مخالفت متکی روبرو شد و خود را در نظرسنجی‌ها اول و نماینده این ائتلاف دانست و وارد عرصه انتخابات شد.[۲۹]

وی در ۲۱ اردیبهشت ۹۲، آخرین روز ثبت نام انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۹۲) با حضور در وزارت کشور، برای نامزد شدن در انتخابات ثبت‌نام کرد.[۳۰] اما در نهایت، ردصلاحیت شد و در جمع ۱۹ نفر سرشناسی قرار گرفت که صلاحیت‌شان توسط شورای نگهبان تأیید نشد.[۳۱]

سایر مسئولیت‌ها[ویرایش]

  1. مشاور وزیر امورخارجه: ۱۳۷۸
  2. معاون بین‌الملل سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی: ۱۳۸۰ (مأمور ۲سال)

منابع[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. «سفیر فوق‌العاده ایران در ژاپن منصوب شد». ایرنا. ۲ آبان ۱۳۷۸.
  2. «متکی دبیرکل جدید کانون فارغ التحصیلان شبه‌قاره هند». عصر ایران. ۱ آذر ۱۳۹۰. ۱۹۰۵۱۱.
  3. «طاهره نظری»،
  4. «ناگفته‌های اصرار احمدی‌نژاد برای عزل ظریف و درخواست کوفی عنان». ایسنا. ۴ تیر ۱۴۰۰.
  5. "2017 Autumun Conferment of Decoration on Foreign Nationals" (PDF). Ministry of Foreign Affairs of Japan. Retrieved 14 November 2017.
  6. «متکی از وزارت امور خارجه ایران برکنار شد». وبگاه بی‌بی‌سی فارسی. ۲۲ آذر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۲ آذر ۱۳۸۹.
  7. Glenn, Louisa (1 September 2009). "Background brief: Ahmadinejad's cabinet". National Democratic Institute. Archived from the original on 8 July 2013. Retrieved 1 July 2013.
  8. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ فوریه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳ فوریه ۲۰۱۳.
  9. «Iran Press Service». www.iran-press-service.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۸.
  10. «Iran Press Service». www.iran-press-service.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۸.
  11. مدرک منوچهر متکی چیست؟ تابناک
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ «متکی از وزارت امور خارجه ایران برکنار شد». BBC News فارسی. ۲۰۱۰-۱۲-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۸.
  13. Biography of Mottaki, nominee for post of foreign minister
  14. http://mottaki.ir/fa/news/42/بزرگترین-دستاورد-دیپل٠اتÛÚ©-اÛراÙ-ÚÚ¯Ù|عنوان = روایتی از چگونگی کسب ریاست ایران بر جنبش عدم تعهد|%88%D9%86%D9%87-%D8%AD%D8%A7%D8%B5%D9%84-%D8%B4%D8%AF
  15. "Iran: 17 proposed ministers receive votes of confidence, 4 rejected". Payvand. 25 August 2005. Archived from the original on 13 December 2014. Retrieved 1 July 2013.
  16. «متکی برکنار شد / انتصاب صالحی به عنوان سرپرست وزارت خارجه». وبگاه مهرنیوز. ۲۲ آذر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۲ آذر ۱۳۸۹.
  17. قدردانی از شیخ الوزرا/ از پاسخ دیپلماتیک به سئوالات تا عزیمت به قسمت آباد خبرگزاری مهر
  18. «شفاف». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۰.
  19. دولتی‌ها مجلسی‌ها را قانع نکردند؛ پاسخ‌ها درباره عزل متکی و خانه‌نشینی
  20. رادیو فردا. بازدید: دسامبر ۲۰۱۰.
  21. همان.
  22. «سوال مطهری از رئیس​جمهور در صحن علنی مجلس:چرا در مواردی خلاف قانون اساسی رفتار کرده​اید؟». خبرآنلاین. ۲۰۱۲-۰۳-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۸. کاراکتر zero width space character در |عنوان= در موقعیت 19 (کمک)
  23. کشمکش‌های بی‌پایان یک مدیر دولت احمدی‌نژاد بایگانی‌شده در ۶ سپتامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine خبرگزاری مهر
  24. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/198698/احمدی‌نژاد-شهروند-عادی-شود-خاطرات-سنگال-را-می‌گویم-پاسخ-جالب-متکی-درباره-هزینه‌های-انتخاباتی
  25. http://www.farsnews.ir/newstext.php?nn=13911130000884
  26. http://mottaki.ir/fa/news/232/نامه-ای-به-خانواده‌های-محترم-ایرانی
  27. http://www.yjc.ir/fa/news/4327345/متکی-به-تماشای-اولین-انیمیشن-ایرانی-نشست
  28. http://www.youtube.com/watch?v=F-P1csBb7AE
  29. متکی خلف وعده کرد
  30. Behnegarsoft.com. «ثبت‌نام همزمان هاشمی و مشایی در دقیقه ۹۰». پایگاه خبری الف. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۸.
  31. هاشمی رفسنجانی و مشایی رد صلاحیت شدند

پیوند به بیرون[ویرایش]

مناصب دیپلماتیک
پیشین:
محمد گنجی‌دوست
سفیر ایران در ترکیه
۱۳۶۸–۱۳۶۴
پسین:
محمدرضا باقری
پیشین:
حسین کاظم‌پور اردبیلی
سفیر ایران در ژاپن
۱۳۷۸–۱۳۷۳
پسین:
علی ماجدی
مناصب سیاسی
پیشین:
سید محمدحسین لواسانی
معاون امور بین‌الملل وزیر امور خارجه
۱۳۷۱–۱۳۶۸
پسین:
محمدجواد ظریف
پیشین:
مجتبی میرمهدی
معاون حقوقی، کنسولی و امور مجلس وزیر امور خارجه
۱۳۷۳–۱۳۷۱
پسین:
مصطفی مرسلی
پیشین:
کمال خرازی
وزیر امور خارجه
۱۳۸۹–۱۳۸۴
پسین:
علی‌اکبر صالحی
مناصب احزاب سیاسی
پیشین:
سید مهدی نبی‌زاده
دبیرکل کانون اسلامی فارغ‌التحصیلان شبه‌قاره هند
۱۳۸۴–۱۳۸۲
۱۳۹۲–۱۳۹۰
اکنون–۱۳۹۷
پسین:
احمد زمانی
پیشین:
احمد زمانی
پسین:
علی حکیم‌جوادی
پیشین:
علی حکیم‌جوادی
در حال تصدی
بدون متصدی
آخرین تصدی توسط:
محمدرضا باهنر
سخنگوی جبهه پیروان خط امام و رهبری
۱۳۸۴–۱۳۸۳
پسین:
سید کمال‌الدین سجادی
پیشین:
پرویز سروری
رئیس شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی تهران بزرگ
۱۳۸۴
پسین:
محمد معتقد لاریجانی
عنوان جدید رئیس ستاد انتخاباتی علی لاریجانی در تهران بزرگ
۱۳۸۴
آخرین حضور انتخاباتی لاریجانی
پیشین:
سید شهاب‌الدین صدر
دبیر هیئت اجرایی جبهه متحد اصول‌گرایان
۱۳۹۱–۱۳۹۰
انحلال ائتلاف
پیشین:
محسن کوهکن
نایب‌رئیس دوم جبهه پیروان خط امام و رهبری
۱۳۹۲–۱۳۹۱
پسین:
حسن غفوری‌فرد
عنوان جدید سخنگوی شورای وحدت نیروهای انقلاب اسلامی
اکنون–۱۳۹۹
در حال تصدی
رئیس هیئت اجرایی شورای وحدت نیروهای انقلاب اسلامی
۱۴۰۰ و ۱۴۰۳–۱۴۰۲
کرسی پارلمانی
پیشین:
؟
رئیس کمیته روابط خارجی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی
۱۳۸۴–۱۳۸۳
پسین:
محمود محمدی
سِمَت‌های سازمان‌های ناسودبَر
پیشین:
پیمان جبلی
معاون امور بین‌الملل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
۱۳۹۷–۱۳۹۴
پسین:
حسین شیخ‌الاسلام
پیشین:
اسدالله بادامچیان
سرپرست
رئیس خانه احزاب ایران
۱۴۰۲–۱۴۰۱
پسین:
قدرتعلی حشمتیان