منیژه حکمت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

منیژه حکمت
منیژه حکمت در نخستین اکران رسمی فیلم سینمایی شهر موشها ۲
زادهٔ	۱۳۴۱ ‏(۶۱–۶۲ سال) اراک
ملیت	ایرانی
دیگر نام‌ها	مژگان حکمت
پیشه	کارگردان، تهیه‌کننده و نویسنده
سال‌های فعالیت	۱۳۷۴–اکنون
کارهای برجسته	زندان زنان، سه زن
همسر(ها)	جمشید آهنگرانی
فرزندان	پگاه و مهشید

منیژه حکمت (زاده ۱۳۴۱ در تهران) از تهیه‌کنندگان و کارگردانان ایرانی است. نخستین فیلم وی فیلم زندان زنان بود و سپس فیلم سه زن و لالایی را ساخت.

زندگی شخصی[ویرایش]

منیژه حکمت، صبح روز ۳ مرداد ۱۳۹۵ پس از چند روز بستری در بیمارستان پارس، تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفت و این عمل با موفقیت انجام شد.

حکمت پس از مرگ عباس کیارستمی در روزنامه شرق نوشت: «ایستادن یعنی پای خودمان بایستیم؛ یعنی پای آرمانمان؛ یعنی نگذاریم از دست برود. چرا که ما مسئولیت‌مان اجتماعی بوده و هست. گاهی این مسئولیت رفتار ما را رفتاری سیاسی معنا بخشیده، گاهی رفتاری هنری و فرهنگی یا روشنفکری. فرقی نمی‌کند.»^[۱]

پگاه آهنگرانی بازیگر و مستندساز ایرانی، دختر منیژه حکمت است.^[۲]

کنش سیاسی[ویرایش]

پشتیبانی از حسن روحانی[ویرایش]

حکمت از جمله ۱۴۰ هنرمند ایرانی بود که با امضاء طوماری در ۲۲ خرداد ۱۳۹۲، با اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان دیگر، ضمن قدردانی از انصراف عارف به نفع روحانی، از نامزدی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ حمایت علنی کرد.^[۳][۴]

خیزش ۱۴۰۱[ویرایش]

در پی خیزش ۱۴۰۱ ایران منیژه حکمت، مانند بیش از ۱۰۰ هنرمند دیگر ممنوعِ خروج و ممنوع کار شد. وی در حساب کاربری توییتر خود نوشت: «ممنوع الخروج، ممنوع المعامله، ممنوع الکار…! با همه ممنوعیت‌ها، بیمار[م] با سه عمل جراحی…؛ برادران لطف کنید اجاره‌خونه و هزینه‌های درمان و هزینه‌های جاری را پرداخت کنید؛ من به آخر خط رسیده‌ام».^{[۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵]}

فیلمشناسی[ویرایش]

جوایز[ویرایش]

• ۱۳۸۱: بهترین فیلمنامه برای فیلم زندان زنان در جشن خانه سینما ـ دوره ششم
• ۱۳۸۱: بهترین فیلم برای فیلم زندان زنان در جشن خانه سینما ـ دوره ششم^[۱۷]
• ۱۳۸۱: کاندیدای بهترین فیلم به انتخاب انجمن منتقدان و نویسندگان برای فیلم زندان زنان در جشن خانه سینما ـ دوره ششم
• ۱۳۸۱: تقدیرنامه کلیسای جهانی برای فیلم زندان زنان در جشنواره بین‌المللی فیلم سه قاره فریبورگ ـ دوره هفدهم (سوئیس)
• ۱۳۸۱: جایزه عفو بین‌الملل برای فیلم زندان زنان در جشنواره بین‌المللی فیلم رتردام ـ دوره سی و دوم (هلند)^[۱۷]
• ۱۳۸۱: کاندیدای بهترین فیلم برای فیلم زندان زنان در جشنواره بین‌المللی فیلم براتیسلاوا
• ۱۳۸۱: کاندیدای بهترین فیلم برای فیلم زندان زنان در جشنواره بین‌المللی فیلم گیخون
• ۱۳۸۱: کاندیدای بهترین فیلم برای فیلم زندان زنان در جشنواره بین‌المللی فیلم هاوایی^[۱۸]

پانویس[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به منیژه حکمت در ویکی‌گفتاورد موجود است.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ منیژه حکمت موجود است.

• علی آزموده-منتقد فیلم (۲۷ مهر ۱۳۸۷). «نگاهی به سه زن ساخته منیژه حکمت». بی‌بی‌سی فارسی.
• گفتگو با منیژه حکمت در سایت زنده‌رود
• گفتگو با منیژه حکمت در روزنامه اعتمادملی
• مصاحبه با منیژه حکمت در روزنامه کارگزاران^{[پیوند مرده]}
• گفتگو با منیژه حکمت در روزنامه حیات نو
• گفتگو با منیژه حکمت کارگردان فیلم سه زن. رادیو زمانه
• منیژه حکمت، «لالایی‌ها» را به افغانستان می‌برد. خبرگزاری کتاب ایران
• ویژه‌ برنامه تماشا: منیژه حکمت و تجربه‌ی کار در سینمای ایران (۱۱ تیر ۱۴۰۲) در یوتیوب

پیوند به بیرون[ویرایش]

• منیژه حکمت در IMDb
• منیژه حکمت در بانک جامع اطلاعات سينماى ايران