موسیقی‌شناسی فرگشتی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

موسیقی‌شناسی فرگشتی یا موسیقی‌شناسی تکاملی (به انگلیسی: Evolutionary musicology)، زیرشاخه‌ای از زیست‌موسیقی‌شناسی است که مکانیسم‌های شناختی قدردانی از موسیقی و خلق موسیقی را در نظریه فرگشتی پایه‌گذاری می‌کند. این شامل ارتباطات صوتی در جانوران دیگر، نظریه‌های تکامل موسیقی انسانی و کلیات تبادل فرهنگی در توانایی و پردازش موسیقی می‌شود.

گله‌داران در اسکاندیناوی از آهنگ‌هایی که با عنوان kulning شناخته می‌شود، برای فراخوانی دام استفاده می‌کنند. گله‌داران مغولی از آهنگ‌های مخصوص گونه‌ها برای تشویق پیوند بین جانوران و فرزندان تازه متولد شده‌شان استفاده می‌کنند.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. Hutchins, K. G. (2019). "Like a Lullaby: Song as Herding Tool in Rural Mongolia". Journal of Ethnobiology. 39 (3): 445. doi:10.2993/0278-0771-39.3.445.