بین‌الملل موقعیت‌گرا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بین‌الملل موقعیت‌گرا (به انگلیسی: Situationist International) جنبشی بود متشکل از هنرمندان، نویسندگان و شاعران اروپایی پیشرو و انقلابی که در سال ۱۹۵۷ و در یک گردهمایی در ایتالیا فعالیت خود را آغاز کردند.[۱] این گروه ترکیبی است از دو گروه نامه‌گرای بین‌الملل و اتحاد بین‌المللی برای باوهاس تصویری. نویسنده و فیلم‌ساز گی دوبور رهبری گروه را به‌عهده داشت و دو عضو پیشین گروه کبرا، اسگر جورن و کونستانت نیوونهویس و همچنین رالف رومنی هنرمند بریتانیایی از دیگر اعضای گروه بودند.

این جنبش نقد سرمایه‌داری براساس ترکیبی از مارکسیسم و سورئالیسم را مطرح می‌کند. دوبور جامعهٔ مصرف‌گرا را به یک جامعهٔ نمایش در کتابی با همین عنوان در سال ۱۹۶۷ تشبیه کرده‌است. موقعیت‌گرایان در زمینهٔ فرهنگ خواستار برداشتن مرز هنرمندان و مصرف‌کنندگان بودند و تولید فرهنگی را به بخشی از زندگی روزمره درآوردند. ایده‌های موقعیت‌گرایی در جنبش انقلابی ۱۹۶۸ فرانسه نقش مهمی داشتند. این گروه سرانجام در سال ۱۹۷۲ به کار خود پایان داد.

منابع[ویرایش]

  1. موقعیت‌گرای بین‌الملل در واژه‌نامه موزه تیت بایگانی‌شده در ۳۰ ژانویه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine (انگلیسی)، وبگاه تیت. بازدید ۲۰ نوامبر ۲۰۱۱.