مکاشفه (مذهب) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اشراق از لیبر سیویالس

در دین و الهیات، مکاشفه آشکار شدن یا پدیداری نوعی از حقیقت یا دانش از طریق ارتباط با یک مقام الهی یا سایر موجودات فوق طبیعی است.

روش‌ها[ویرایش]

کلامی[ویرایش]

برخی معتقدند که خدا می تواند با انسان به گونه ای ارتباط برقرار کند که محتوای مستقیم و گزاره ای داشته باشد: به این حالت وحی کلامی گفته می شود. یهودیت ارتدکس و برخی اشکال مسیحیت معتقدند که پنج کتاب اول موسی توسط خدا به گونه‌ای به وی دیکته شده است.

گزاره غیر کلامی[ویرایش]

در این شیوه مکاشفه به صورت غیر کلامی و غیر لفظی صورت می‌گیرد اما ممکن است دارای محتوای گزاره‌ای هم باشد. در حال تغیر کلامی پیام‌های خدا به افراد الهام می‌شد اما نه به صورت کلامی.

ادیان وحیانی[ویرایش]

ادیان وحیانی دارای متون دینی هستند که آنها را به صورت الهی یا ماوراء طبیعی نازل شده یا الهام گرفته می دانند. برای مثال، یهودیان ارتدکس، مسیحیان و مسلمانان معتقدند که تورات در کوه سینا از جانب خدا دریافت شده است.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Revelation». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۹.