مگنا گراسیا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شهرهای مگنا گراسیا و دیگر سکونت‌گاه‌های یونانی در ایتالیا (به‌رنگ قرمز)

مگنا گراسیا زبان لاتین به‌معنای "یونانِ بزرگ", یونانی: Μεγάλη Ἑλλάς، Megálē Hellás)، نام منطقه‌ای ساحلی در ایتالیای جنوبی در ناحیهٔ خلیج تارانتو است، که مهاجرنشینان یونانی به‌طور گسترده در آن سکنی گزیده بودند. این مهاجرنشینان از سدهٔ هشتم پیش از میلاد بر پایهٔ تمدن هلنی شکل گرفتند و تأثیر فرهنگی زیادی بر منطقه داشتند. بعداً در سدهٔ سوم پیش از میلاد در پی جنگ پیرهیک این منطقه در جمهوری روم جذب شد.

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • Cerchiai L., Jannelli L., Longo F. The Greek Cities of Magna Graecia and Sicily. Getty Trust, 2004. ISBN 0-89236-751-2

پیوند به بیرون[ویرایش]