مین (واحد پول یا وزن) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مین (به یونانی: μνᾶ) یکای وزنی معادل ۶۰ شِکِل بود که در دورهٔ باستان، در خاور نزدیک رواج داشت. همچون شِکِل، مین نیز یکای پول بود؛ در یونان باستان، هر شکل معادل ۱۰۰ دراخمای یونان بود.[۱]

تصاویر[ویرایش]

منابع[ویرایش]