نارسایی هیجانی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نارسایی هیجانی
طرحی از یک فرد مبتلا به نارسایی هیجانی که در آن گیجی و اغتشاش در مورد درک احساسات خود به تصویر کشیده شده.
طرز تلفظ
تخصصروان‌پزشکی
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

نارسایی هیجانی یا آلکسی‌تایمیا یا نابینایی هیجانی (emotional blindness)[۱] (به انگلیسی: Alexithymia) (تلفظ: ˌəlɛksəˈθaɪmiə) یک ویژگی روان-عصبی (neuropsychological) است که فرد مبتلا به آن در شناسایی و توصیف هیجان‌ها و احساسات فردی مشکل دارد. ویژگی‌های اصلی آلکسی‌تایمیا عبارت‌اند از اختلال در آگاهی عاطفی، در دلبستگی اجتماعی و در رابطه میان‌فردی. علاوه بر این، افراد مبتلا به آلکسی‌تایمیا دچار دشواری در تشخیص و درک احساسات دیگران نیز هستند، که نمودهای آن در نهایت به عنوان واکنش‌های غیرهمدلانه یا واکنش‌های احساسی غیرتاثیرگذار تعبیر می‌شوند. آلکسی‌تایمیا در حدود ۱۰٪ از مردم شایع است و غالباً همراه دیگر اختلالات روانی، به ویژه ناهنجاری عصبی تکوینی (neurodevelopmental disorder) همراه می شود.

اصطلاح[ویرایش]

اصطلاح "آلکسی‌تایمیا" اولین بار توسط روان‌درمانگری با نام پیتر سیفنیوسدر سال ۱۹۷۳ ابداع شد. با توجه به فرهنگ لغات انگلیسی آکسفورد، این واژه از ترکیب کلمات یونانی λέξις (به انگلیسی: lexis) به معنی سخنرانی و واژه یونانی θυμός (به انگلیسی: thumos) به معنی روح (به عنوان جایگاهی از احساسات، هیجان و اندیشه) است که در ترکیب باحرف منفی کننده α با اضافه کردن بار معنایی محرومیت، در نهایت آلکسی‌تیمیا به صورت تحت‌الفظی به معنی «فقر کلمات در بیان احساسات» می‌باشد.

منابع[ویرایش]

  1. Salisbury, Justin M. H. (2020). "Supporting the Emotional Adjustment to Blindness from the Beginning of Cane Travel Instruction". Journal of Blindness Innovation and Research. 10 (1). doi:10.5241/10-161. ISSN 2155-2894.