French
Deutschلشکرکشی فیلیپین (۴۲–۱۹۴۱) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| لشکرکشی فیلیپین | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 حمل کشته‌شدگان فیلیپینی پس از راهپیمایی مرگ باتاآن در اردوگاه اودانل در کاپاس-تارلاک. | |||||||
| |||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||
 امپراتوری ژاپن | |||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
 داگلاس مک‌آرتور Jonathan Mayhew Wainwright IV (اسیر) مانوئل کوئزون Paulino T. Santos Basilio J. Valdez Vicente Lim Alfredo M. Santos Mateo Capinpin | هونما ماساهارو | ||||||
| قوا | |||||||
| حدود ۱۵۱٬۰۰۰[۱] | ۱۲۹٬۴۳۵[۲] | ||||||
| تلفات و خسارات | |||||||
| ۱۴۶٬۰۰۰ ۲۵٬۰۰۰کشته ۲۱٬۰۰۰زخمی ۱۰۰٬۰۰۰ اسیر[۳] | ۲۲٬۵۰۰ ۹٬۰۰۰ کشته ۵۰۰ گمشده ۱۳٬۲۰۰ زخمی | ||||||
لشکرکشی فیلیپین (۴۲–۱۹۴۱) اشاره به اشغال فیلیپین توسط ژاپن در ۴۲–۱۹۴۱ و دفاع از جزایر فیلیپین توسط نیروهای مسلح فیلیپینی و نیروهای ایالات متحده آمریکا دارد. تعداد نیروهای مدافع فیلیپین در حدود دو یا سه برابر مهاجمان ژاپنی بود، اما این نیروها ترکیب شده بود از نیروهای غیر ارتشی، گارد ملی، نیروهای شهربانی و نیروهای مشترک‌المنافع که به تازگی ایجاد شده بود. ژاپن در این نبرد از بهترین افراد ارتشی خود در خط اول جبهه استفاده کرد.
در دوم ماه ژانویه ۱۹۴۲ پایتخت فیلیپین، مانیل به اشغال نیروهای ژاپنی درآمد.[۴]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ The Fall of the Philippines بایگانی‌شده در ۱۷ فوریه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine p. 18. The Philippine Army totalled 120,000 and the Army of the United States 31,000.
- ↑ Reports of General MacArthur بایگانی‌شده در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine Order of Battle plate. The total includes all elements of divisions assigned to the 14th Army at some point in the campaign, and replacements. The maximum strength of Japanese ground forces was approx. 100,000. The total does not include 12000+ Army air force personnel, whose totals were drastically reduced after 1 January 1942.
- ↑ Life Magazine gives a total of 36,583 US/Filipino troops captured 9 April 1942
- ↑ 蟹江، 日本全史، 1078.
منابع[ویرایش]
- 蟹江, 征治 (1990). 日本全史:ジャパン. クロニック Japan Chronik (به ژاپنی). 講談社.