نحشیه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نحشیه (در یونانی Naasseni، احتمالاً از נָחָשׁ نَخَش در عبری به معنای مار)[۱]یکی از فرقه‌های مسیحیت گنوسی بود که تنها از طریق نوشته‌های هیپولیتس رم شناخته می‌شد که برای مبارزه با این گروه و نابود کردن ان‌ها اصول اعتقادی شان را در کتاب‌های خود معرفی می‌کند تا استدلال و رد نماید. تمام گروه‌های گنوسیان به مرور مغلوب گروه‌های راست پندار (ارتدوکس) شدند و از بین رفتند.

اعتقاد نحشیه بر این بود که سلسله عرفان شان از طریق ماریامن، به یعقوب البار می‌رسد.[۲] استفاده از کلمه عبری مار به عنوان نماد تقدس، نشان می‌دهد که اندیشه ای بر ضد روحانیت یهودی هستند و لذا در دسته‌بندی‌های عرفانی قرار می‌گیرند. هیپولیتس مدعی است آن‌ها اولین کسانی هستند که گنوسی به معنای اهل معرفت خوانده شده‌اند و معتقد بودند به عمق معرفت دست یافته‌اند.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. Hippolytus Philosophumena 5, 6 or para 139. Hippolytus says 'for the serpent is called naas', which the translator says is 'naḥash'.
  2. Hippolytus Philosophumena 5, 2
  3. Hippolytus Philosophumena 5, 1