نظام نوآوری فناورانه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نظام نوآوری فناورانه مفهومی توسعه یافته در حوزه مطالعات نوآوری است که توضیح ماهیت و نرخ تغییرات فناورانه را هدف قرار می‌دهد.[۱] یک نظام نوآوری فناورانه را می‌توان شبکه ای پویا از بازیگران و عواملی تعریف نمود که در یک ناحیه اقتصادی یا صنعتی تحت زیرساخت‌های نهادی خاص با یکدیگر در تعامل بوده و در تولید، انتشار و بهره‌برداری از فناوری سهیم هستند.[۲]

این رویکرد ممکن است در حداقل سه سطح تحلیل اعمال گردد: به یک فناوری به معنای یک حوزه دانشی، به یک محصول یا مصنوع یا به یک مجموعه مرتبط از محصولات و مصنوعات با هدف کسب رضایت یک کارکرد (اجتماعی) خاصی.[۳] با توجه به آخرین مورد، این رویکرد به صورت ویژه ای کاربرد خود را در توضیح دادن چرایی و چگونگی موفقیت (یا عدم توفیق) توسعه و انشار فناوری‌های (انرژی) پایدار در جامعه اثبات نموده‌اند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. R. E. H. M. Smits, نوآوری مطالعات در قرن 21 فناوری پیش‌بینی و تغییر اجتماعی 69 (2002) 861-883.
  2. B. Carlsson, R. Stankiewicz در طبیعت تابع و ترکیب فناوری سیستم‌های، مجله تکاملی اقتصاد 1 (1991) 93-118.
  3. S. Jacobsson A. Johnson, انتشار تکنولوژی‌های انرژی تجدید پذیر: یک چارچوب تحلیلی و مسائل کلیدی برای تحقیقات سیاست انرژی ۲8 (۲۰۰۰) ۶۲۵–۶۴۰.