نگارش علمی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نگارش علمی به زبان انگلیسی در قرن ۱۴ آغاز شده‌است.[۱]

انجمن سلطنتی تمرین خوبی برای نوشتن علمی است. تامس اسپرت در مورد اهمیت طرح و توضیحات ساده و دقیق به جای رشد و شکوفایی بلاغی در تاریخچه خودش از انجمن سلطنتی لندن نوشت. رابرت بویل در مورد اینکه اهمیت خواننده خستگی ناپذیر با یک ظاهری راکد و سطحی نیست، تأکید کرد.[۲]

از آنجا که بیشتر مجلات علمی نسخه خطی تنها به زبان انگلیسی را می‌پذیرند، یک صنعت سراسری را برای کمک به نویسندگان غیر بومی انگلیسی زبان برای بهیود متنشان قبل از ارسال توسعه داده است. آن در حال حاضر یک عمل پذیرفته شده برای به کار گرفتن مزایای این خدمات تبدیل شده‌است. این ساخت برای دانشمندان برای تمرکز روی تحقیقاتشان آسانتر است وو هنوز در مجلات عالی منتشر شده‌است. علاوه بر آزمون‌های توانایی خواندن مرسوم، ابزارهای نرم‌افزار متکی برپردازشگر زبان طبیعی به دانشمندان نویسنده برای ارزیابی کیفیت نسخ خطی پیش از ارسال به مجله کمک می‌کنند. SWAN، یک نویسنده برنامه جاوا به وسیله پژوهشگران از دانشگاه شرق فلاند مثالی از یک ابزار است.[۳]

راهنماهای سبک نوشتن[ویرایش]

زمینه‌های مختلف بحث‌های مختلف برای سبک نوشتن دارند، و ژورنال‌های منحصر بفرد با یک زمینه معمولاً راهنمایی‌های سبک خود را دارند. تعدادی از راهنماهای سبک برای نگارش علمی در برابر استفاده از صدا و آوا توصیه می‌کنند در حالیکه تعدادی آن را تشویق می‌کنند.[۴][۵]

تعداد از ژورنال‌ها به کاربردن WE بجای I به عنوان ضمیر شخصی ترجیح می‌دهند. توجه کنید که we گاهی اوقات خواننده را شامل می‌شود، برای مثال در استنباط‌های ریاضی. در علوم ریاضی، صرف فعل در زمان حال مرسوم است.[۶] در علوم مواد شیمیایی، طرح شیمی به‌طور اساسی به عنوان نوشتن شیمی است. نکته این است که به‌طور واضح در سال ۱۹۸۱ روالد هافمن را برنده جایزه نوبل شیمی ساخت.[۷]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Irma Taavitsainen, Päivi Pahta, Medical and scientific writing in late medieval English
  2. Joseph E. Harmon, Alan G. Gross, "On Early English Scientific Writing", The scientific literature
  3. "Scientific Writing Assistant". April 2012.
  4. Day, Robert; Sakaduski, Nancy (30 June 2011). Scientific English: A Guide for Scientists and Other Professionals, Third Edition. ABC-CLIO. ISBN 978-0-313-39173-6.
  5. Dawson, Chris (2007). "Prescriptions and proscriptions. The three Ps of scientific writing – past, passive and personal". Teaching Science: The Journal of the Australian Science Teachers Association. 53 (2): 36–38.
  6. Nicholas J. Higham, 1998. Handbook of writing for the mathematical sciences, Second Edition. Philadelphia: Society for Industrial and Applied Mathematics. p. 56
  7. Hoffmann, Roald (2002). "Writing (and Drawing) Chemistry". In Jonathan Monroe (ed.). Writing and Revising the Disciplines (PDF). Cornell University Press. pp. 29–53. Archived from the original (PDF) on 24 January 2021. Retrieved 2012-12-20.