نیروی هوایی قطر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نیروی هوایی قطر
القوات الجویة القطریة
نشان نیروی هوایی قطر
بنیان‌گذاری۱۹۷۴
کشورقطر
نبردهاجنگ خلیج فارس
جنگ داخلی لیبی
مداخله نظامی در یمن به رهبری عربستان سعودی
جنگ داخلی سوریه
فرماندهان
فرمانده کلجاسم محمد المنایی
نشان
Roundel
Flag
ناوگان هوایی
جنگندهداسو/دورنیه آلفا جت
شکاریداسو میراژ-۲۰۰۰، داسو رافال، مک دانل داگلاس اف-۱۵ ایگل ، یوروفایتر تایفون
بالگردآئروسپاسیال غزال، آگوستاوستلند ای‌دابلیو۱۳۹، بوئینگ ای‌اچ-۶۴ آپاچی
هواگرد آموزشیداسو/دورنیه آلفا جت
هواپیمای باریبوئینگ سی-۱۷ گلوبمستر ۳، لاکهید مارتین سی-۱۳۰جی سوپر هرکولس، بوئینگ ۷۲۷، داسو فالکون ۹۰۰

نیروی هوایی قطر (به عربی: القوات الجوية القطرية) شاخه‌ای از نیروهای مسلح قطر است که به رزم هوایی می‌پردازد.

تاریخچه[ویرایش]

در مارس ۱۹۶۷ در پاسخ به اعلام انگلستان مبنی بر خروج نیروهای مسلح خود از خلیج فارس، کشور قطر تصمیم به ایجاد نیروهای مسلح و تأسیس گروه هوایی امنیت عمومی قطر نمود. این نیرو در سال ۱۹۷۴ به نیروی هوایی امیری قطر تغییر نام یافت.
نیروی هوایی قطر در سال ۱۹۷۹ به صورت گسترده توسعه خود را آغاز کرد و شش فروند داسو/دورنیه آلفا جت سفارش داد. در سال ۱۹۸۰ این نیرو ۱۴ فروند داسو میراژ اف۱ سفارش داد که بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۴ به این نیرو پیوستند.
در سال ۱۹۹۱ در طول جنگ خلیج فارس نیروی هوایی قطر به حمله علیه نیروهای عراقی کمک کرد. پس از پایان جنگ، دولت با احداث پایگاه هوایی العدید در جنوب غربی دوحه سعی در تقویت دفاع هوایی خود داشت.
در سال ۲۰۰۵ نیروی هوایی در تمریناتی به همراه خدمات پزشکی و تیم‌های فوریت‌های پزشکی برای برقراری همکاری با همتایان آمریکایی خود شرکت کردند. واحد ۲۶ اعزامی دریایی آمریکا در این عملیات برای میزبانی بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ شرکت نمودند.
تا سال ۲۰۱۰ تعداد پرسنل نیروی هوایی قطر به ۲٬۱۰۰ نفر رسید و هواگردهای این نیرو، شامل تعدادی بوئینگ سی-۱۷ گلوبمستر ۳، داسو میراژ-۲۰۰۰، آئروسپاسیال غزال بود. این هواگردها از پایگاه هوایی العدید یا فرودگاه بین‌المللی دوحه پرواز می‌کردند و پرسنل نیز توسط مربیان انگلیسی آموزش می‌دیدند. در مه ۲۰۱۵ نیروی هوایی قطر قراردادی برای خرید ۲۴ فروند داسو رافال به ارزش ۷ میلیارد دلار ثبت کرد.[۱][۲] در نوامبر ۲۰۱۶، قرارداد خرید ۳۶ فروند اف-۱۵، به مبلغ ۲۱٫۱ میلیارد دلار، با امکان اضافه شدن ۳۶ فروند دیگر، با آمریکا امضا شد.[۳][۴][۵] در سپتامبر ۲۰۱۷، قراردادی جهت خرید ۲۴ فروند یوروفایتر تایفون، با بریتانیا به‌ثبت رسید.[۶] در دسامبر ۲۰۱۷، قراردادی برای دریافت ۱۲ فروند داسو رافال دیگر با امکان افزوده شدن ۳۶ فروند دیگر، با فرانسه امضا شد.[۷] در اوت ۲۰۱۸، قطر تصمیم خود برای ساخت پایگاهی هوایی به‌نام تمیم بن حمد آل ثانی و توسعه و گسترش پایگاه‌های سابق خود را اعلام کرد.[۸]

پایگاه‌های هوایی[ویرایش]

ناوگان[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. France sells 24 Rafale fighter jets to Qatar in a $7 billion deal بایگانی‌شده در ۲۰۱۵-۰۵-۱۸ توسط Wayback Machine AP News
  2. "Qatar Emiri Air Force (QEAF)". globalsecurity.org. Archived from the original on 28 February 2015. Retrieved 4 May 2015.
  3. "U.S. set to approve sales of Boeing fighters to Qatar, Kuwait - sources". Reuters. 1 سپتامبر 2016. Archived from the original on 30 September 2016. Retrieved 29 September 2016.
  4. "Fighter Jet Sales to Gulf Allies Backed by U.S. After a Wait". Bloomberg.com. Bloomberg. 29 سپتامبر 2016. Archived from the original on 28 September 2016. Retrieved 29 September 2016.
  5. "Qatar and Kuwait fighter deals signed off". Combat Aircraft. 18 نوامبر 2016. Archived from the original on 19 November 2016. Retrieved 18 November 2016.
  6. "UK to supply Qatar with 24 Typhoon fighter jets". Archived from the original on 2017-09-17. Retrieved 2017-09-17.
  7. Visite d'Emmanuel Macron au Qatar: Doha achète 12 Rafale et 50 Airbus بایگانی‌شده در ۲۰۱۷-۱۲-۱۳ توسط Wayback Machine France24
  8. Binnie, Jeremy (29 August 2018). "Qatar announces new airbase". IHS Jane's 360. London. Archived from the original on 2018-08-29. Retrieved 2 September 2018.
  9. «Royal Air Force». Royal Air Force (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۲-۰۸.