وارون (منطق) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

وارون اصطلاحی در منطق است که به گزارهٔ عکس نقیضِ عکس یک گزارهٔ شرطی گفته می‌شود؛ بنابراین وارون گزارهٔ برابر است. با توجه به اینکه نقیض مضاعف یک گزاره با خود آن گزاره برابر است، وارون مضاعف یک گزاره نیز به خود آن گزاره می‌انجامد (وارون برابر با است که خود معادل خواهد بود).

همانگونه که یک گزارهٔ شرطی و عکس نقیض آن با هم معادلند، وارون و عکس یک گزارهٔ شرطی نیز از نظر منطقی با هم معادلند. با این وجود وارون یک گزارهٔ منطقی از خود آن گزاره قابل استنباط نیست.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]