ولادیمیر سولویوف (فیلسوف) - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ولادیمیر سولویوف | |
---|---|
زادهٔ | ۲۸ ژانویهٔ ۱۸۵۳ مسکو |
درگذشت | ۱۳ اوت ۱۹۰۰ (۴۷ سال) |
ملیت | امپراتوری روسیه |
دوره | فلسفه سده نوزدهم |
حیطه | فلسفه روسی |
مکتب | فلسفه افلاطونی، عرفان مسیحی، نمادگرایی روسی |
ایدههای چشمگیر | احیا و گسترش حکمت سوفیا، مظاهر زنانه حکمت الهی در الهیات ارتدکس |
تأثیرگذار بر |
ولادیمیر سرگئیویچ سولویوف (روسی: Влади́мир Серге́евич Соловьёв؛ ۲۸ ژانویهٔ ۱۸۵۳ – ۱۳ اوت ۱۹۰۰) یک فیلسوف، متخصص الهیات، شاعر و منتقد ادبی اهل امپراتوری روسیه بود. او در پایان قرن نوزدهم و در رنسانس معنوی قرن بیستم، نقش مهمی در توسعه فلسفه و شعر روسیه ایفا کرد.
او فرزند سرگی سولویوف تاریخنگار اهل روسیه بود.
آثار[ویرایش]
نمایشنامه حکایت دجال (مکاشفهای در نقد واپسین انسان)، ترجمه سیدرضا وسمه گر، نشر نگاه معاصر
یادداشت[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ The Meaning of Love, p. 20
منابع[ویرایش]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Vladimir Solovyov (philosopher)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۷.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ولادیمیر سولویوف (فیلسوف) موجود است. |