ویلیام همبلین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ویلیام همبلین
زادهٔ۱ ژانویهٔ ۱۹۵۴
درگذشت۱۰ دسامبر ۲۰۱۹
ملیتایالات متحده آمریکا

ویلیام همبلین (انگلیسی: William J. Hamblin; ۱ ژانویهٔ ۱۹۵۴ – ۱۰ دسامبر ۲۰۱۹) مورخ، استاد تاریخ دانشگاه بریگم یانگ استاد تاریخ و عضو سابق هیئت مدیره بنیاد پژوهش‌های باستانی و مطالعات مورمون اهل ایالات متحده آمریکا بود.[۱][۲]

زندگی‌نامه[ویرایش]

همبلین به عنوان عضوی از کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخرالزمان بزرگ شد، و او به عنوان میسیونری (کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخر زمان) برای کلیسا در ایتالیا از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۵ خدمت کرد.[۳] همبلین مدرک لیسانس خود را در رشته تاریخ از دانشگاه بریگم یانگ دریافت کرد.[۳] تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه میشیگان گذراند و مدرک دکترا را در رشته تاریخ خاورمیانه در ۱۹۸۵، از این دانشگاه دریافت کرد.[۳] عنوان [پایان‌نامه] او «لشکر فاطمیون در اوایل جنگ‌های صلیبی» بود. همبلین یک سال را در مرکز مطالعات عربی در مصر گذراند.[۴] قبل از پیوستن به دانشکده دانشگاه بریگم یانگ در سال ۱۹۸۹، همبلین برای وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا و به عنوان استاد تاریخ در دانشگاه می‌سی‌سی‌پی جنوبی کار می‌کرد.[۵][۲] همبلین همچنین مقالات زیادی را به «دانشنامه نظامی بین‌المللی» ارائه کرد.[۶]

همبلین به عنوان استاد در گروه تاریخ دانشگاه بریگم یانگ تدریس کرد و در مرکز مطالعات خاور نزدیک اورشلیم دانشگاه بریگام یانگ در سال ۲۰۱۰ تدریس کرد.[۷] همبلین پس از بازنشستگی، مدتی را صرف سفر به دنیا کرد.[۳]

تقریباً از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹، همبلین به همراه دانیل سی. پیترسون، ستونی در دزرت نیوز دربارهٔ ادیان جهان نوشت.[۲]

دفاعیات دینی[ویرایش]

همبلین برای بازی در فیلم مقدس روز آخر دفاعیات دینی شهرت دارد.[۲][۸] او در مورد باستان‌شناسی و کتاب مورمون نوشت، هم در مقالات کلی برای «ژورنال مطالعات کتاب مورمون» و هم در پاسخ به انتقادات تاریخچه کتاب مورمون.[۹][۱۰]

نظرها[ویرایش]

او با همکاری دانیل سی. پیترسون در مقاله ای با عنوان ادیانی که به دلیل فتوحات نظامی تاریخی باقی ماندند که در دزرت نیوز انتشار یافت نوشته‌است: فتوحات نظامی در درازمدت می‌تواند تغییرات مذهبی قابل توجهی ایجاد کند. در طول تاریخ باستان و قرون وسطی، اکثر ایمانداران معتقد بودند که خدا - یا خدایان - پیروزی در نبرد را به مؤمنان عطا خواهد کرد. در واقع، عموماً فرض بر این بود که هیچ‌کس نمی‌خواهد خدایی را پرستش کند که نتواند از قوم خود محافظت کند. شکست در نبرد یا به عنوان شکست یک خدا در برابر خدایان قدرتمندتر یا به عنوان شاهدی بر اطاعت و وفاداری ناکافی مؤمنان به خدای خود تلقی می‌شد. ظهور و سقوط ادیان باستانی اغلب ارتباط نزدیکی با موفقیت یا شکست نظامی مؤمنان داشت. بسیاری از ادیان دوران باستان به دلیل فروپاشی نظامی دولت‌هایی که زمانی از آنها حمایت می‌کردند و آنها را حفظ می‌کردند، دیگر وجود ندارند. قرار گرفتن زیر نفوذ خارجی‌ها در امپراتوری‌های باستانی، برتری نهایی خدا یا خدایان خارجی را به ارمغان می‌آورد، به همین علت بسیاری از ادیان باستانی دیگر وجود ندارند. گاهی، موفقیت یا شکست یک دین در تعادل بین پیروزی و شکست در یک نبرد وابسته بود. برای مثال:

در محاصره بزرگ اورشلیم توسط سناخریب پادشاه آشور در سال ۷۰۱ قبل از میلاد، پادشاه حزقیا قهرمانانه در برابر آشوری‌ها به دنبال پیشگویی‌های اشعیا مقاومت کرد (کتب پادشاهان دوم ۱۸–۱۹). مقاومت نظامی قاطعانه حزقیا، همراه با طاعون در اردوگاه آشوری، منجر به نجات اورشلیم و از این رو، ادامه حیات یهودیت به عنوان یک دین شد. اگر پادشاهی یهودا به دست آشوری‌ها می‌افتاد - همان‌طور که در سال ۷۲۱ قبل از میلاد برای پادشاهی خواهر آنها، پادشاهی اسرائیل (پادشاهی متحد) اتفاق افتاد - به احتمال زیاد یهودیت زنده نمی‌ماند و از این رو مسیحیت و اسلام نیز وجود نداشتند. فتح امپراتوری هخامنشی توسط اسکندر مقدونی در قرن چهارم پیش از میلاد، گسترش یونانی‌گرایی - زبان، فرهنگ، سیاست، علم و دین یونانی را تسهیل کرد. از این رو مجسمه‌های خدایان یونانی و اسکندر به عنوان خدا از مصر تا افغانستان پیدا شده‌است.[۱۱] در قرن دوم پس از میلاد، فتح شمال هند، غرب ایران، افغانستان و بخش‌هایی از آسیای مرکزی توسط کانیشکا، پادشاه بودایی بزرگ امپراتوری کوشان، گسترش بودیسم را نه تنها در سراسر امپراتوری خود، بلکه در امتداد جاده ابریشم به داخل کشور تسهیل کرد. در چین هم همین‌طور بود. هنگامی که ارتش‌های مسلمان عرب بیشتر خاورمیانه و شمال آفریقا را در قرن هفتم فتح کردند، بسیاری از مردمان تسخیر شده رشتهٔ گستردهٔ پیروزهای نظامی اعراب را دلیل روشنی بر واقعیت و قدرت خدای یگانه یعنی الله می‌دیدند. پس از این پیروزی‌ها تغییرات دینی سریعی در بسیاری از مناطق فتح شده رخ داد. فتح امپراتوری آزتک توسط فاتحان اسپانیایی بین سال‌های ۱۵۱۹ و ۱۵۲۱ نه تنها نشان دهنده پیروزی امپریالیسم اسپانیا، بلکه پیروزی کاتولیک‌ها بر دین بومی آزتک‌ها بود. در تبت، حمایت نظامی جنگجویان مغول زونگار که اخیراً تغییر مذهب داده بودند، در قرن هفدهم به تثبیت لوبسانگ گیاتسو، پنجمین دالایی لاما، به عنوان حاکم عالی تبت کمک کرد.[۱۱]

او می‌نویسد، اگر کنستانتین بزرگ امپراتور مسیحی تازه مسیحی شده در نبرد پل میلوین در سال ۳۱۲ پس از میلاد توسط رقیب پیگن خود ماکسنتیوس شکست می‌خورد، به احتمال زیاد مسیحیت به دین دولتی امپراتوری روم تبدیل نمی‌شد - یا حداقل به این شکل نبود. که امروزه در جهان هست.[۱۱]

فتح شبه‌جزیره ایبریا توسط اسپانیا در سال ۱۴۹۲ در بازپس‌گیری اندلس در نهایت منجر به اخراج صدها هزار یهودی و مسلمان از منطقه اسپانیای مدرن شد؛ بنابراین، اگرچه امروزه دین به درستی در پیوند الهیات، اخلاق، عقاید و اعمال درک می‌شود، ادیان همیشه در یک زمان، مکان و بستر فرهنگی خاص تاریخی وجود دارند. همان‌طور که پیروزی یا شکست در جنگ می‌تواند مرزهای سیاسی و فرهنگی را به‌طور بنیادی دگرگون کند، نتایج جنگ نیز همیشه تأثیر قابل توجهی بر ظهور، گسترش، تسلط یا زوال ادیان داشته‌است.[۱۱]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Hamblin, William James (1985). The Fatimid army during the early Crusades / William James Hamblin. Deep Blue (Thesis). University of Michigan. hdl:2027.42/160525. Retrieved April 9, 2021.{{cite thesis}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ Peterson, Dan (December 10, 2019). "William J. Hamblin (1954-2019)". Sic et Non. Retrieved April 9, 2021.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ "William James Hamblin". Magleby Mortuary. Archived from the original on 13 January 2020. Retrieved April 9, 2021.
  4. ↑ Sic et non blog, Pathos. نوامبر 2020
  5. ↑ "Symposium This Week at BYU on Warfare in Book of Mormon". دزرت نیوز. March 23, 1989.
  6. ↑ Tobias, Norman, ed. (1997), "Contents of Volume 1", The International Military Encyclopedia, Gulf Breeze, Florida: Academic International Press, ISBN 0-87569-159-5, OCLC 27147565, archived from the original on 19 June 2021, retrieved 2008-08-29
  7. ↑ "William Hamblin". history.byu.edu. Archived from the original on 2013-07-08.
  8. ↑ Hodges, Blair (August 16, 2013). "A Mormon Studies Blogliography". BYU Maxwell Institute. Archived from the original on 12 April 2023. Retrieved April 9, 2021.
  9. ↑ Hamblin, William J. (1993). "Basic Methodological Problems with the Anti-Mormon Approach to Book of Mormon Geography and Archaeology and Warfare". Journal of Book of Mormon Studies. Provo, Utah: Maxwell Institute. 2 (1). doi:10.2307/44758644. JSTOR 44758644. S2CID 133116819. Retrieved 2008-08-29.[پیوند مرده]
  10. ↑ Hamblin, William J. (1993). "Archaeology and the Book of Mormon". FARMS Review. Provo, Utah: Maxwell Institute. 5 (1). Archived from the original on 20 September 2008. Retrieved 2008-08-29.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ "Religions that survived because of historical military conquests". Deseret News (به انگلیسی). 2017-02-03. Retrieved 2023-04-12.‏
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ویلیام_همبلین&oldid=39278694»