گیوم یکم، دوک نورماندی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گیوم یکم
گیوم یکم، بخشی از «شش دوک از نورماندی» تندیس نصب شده در میدان فالز، کالوادس
کنت روآن
سلطنت۹۲۷–۹۴۲ میلادی
پیشینرولو، دوک نورماندی
جانشینریچارد یکم، دوک نورماندی
زادهحدود ۸۹۳ میلادی
بایو یا روآن، پایتخت دوک‌نشین نرماندی، فرانسه
درگذشته۱۷ دسامبر ۹۴۲ (۴۹ سال)
فکمپ، دوک‌نشین نورماندی، فرانسه
آرامگاه
همسر(ان)اسپورتا
فرزند(ان)ریچارد یکم، دوک نورماندی
دودماننورماندی
پدررولو، دوک نورماندی
مادرپوپا بایو

گیوم یکم ملقب به دراز شمشیر (به فرانسوی: Guillaume Longue-Épée) (حدود ۸۹۳ میلادی–۱۷ دسامبر ۹۴۲ میلادی) از سال ۹۲۷ میلادی تا هنگام مرگش در سال ۹۴۲ میلادی، دومین فرمانروای دوک‌نشین نرماندی بود.[۱]

او گاهی غالباً «دوک نورماندی» نامیده می‌شود با وجود این که عنوان دوک تا سده یازدهم میلادی مورد استفاده عمومی قرار نگرفت.[۲]

به‌طور کلی هم از رولو و هم از پسرش گیوم به عنوان سرداران نورس یاد می‌شود.[۳]

تولد[ویرایش]

گیوم یکم حاصل ازدواج رهبر وایکینگها، رولو و همسر مسیحی‌اش پاپای بایو بود.[۴][۵] و در «خارج از خاک نورماندی» متولد شد.[۶][۷] دودو سنت کوئنتین در پانژیریک که خود از دوک‌های نورمن بود،[۸]Poppa را به عنوان دختر کُنت برنگار، اشرافزاده حاکم آن منطقه می‌داند.[۹] در قرن یازدهم میلادی "Annales Rouennaises" (Annals of Rouen)، او را دختر گای، کنت سنلیس،[۱۰] در غیر اینصورت برای تاریخ ناشناخته است.[a] علی‌رغم عدم اطمینان از والدین وی، وی بدون شک عضوی از اشراف‌زادگان فرانک بود.[۱۱] مطابق تاریخ حکومتی، گیوم یکم، اظهار داشت احتمالاً همزمان با پدرش مسیحی،[۱۲] و در سال ۹۱۲. م توسط فرانکو، اسقف اعظم روآن غسل تعمید داده شد.[۱۳]

زندگی‌نامه[ویرایش]

گیوم در سال ۹۲۷ جانشین پدرش رولو شد. (رولو حدود ۵ سال دیگر به زندگی خود ادامه می‌دهد)[۱۴] و در اوایل سلطنت خود، با شورش نورمنها[۱۵] به ریاست سالیینگ چهارم که احساس کرده بودند او بیش از حد به گالی‌ها (ساکنین بومی فرانسه) گرایش پیدا کرده، روبرو شد.[۱۶] طبق گفته اردریک ویتالیس، رهبر ریوف از اورو،[۱۶][۱۷][۱۸] گیوم را در روآن پایتخت دوک‌نشین نورماندی محاصره کرد. گیوم در نبردی سرنوشت‌ساز پیروز شد و قدرت خود را به عنوان دوک تثبیت کرد. در زمان این شورش (۹۳۳ میلادی) گیوم همسر باردار خود اسپورتا را، به فکمپ جایی که فرزندشان ریچارد متولد شد، فرستاد.[۱۹]

در سال ۹۳۳ گیوم، رودولف فرانسه را که برای تصدی اقتدار خود در شمال فرانسه در تلاش بود، به عنوان پادشاه فرانک باختری به رسمیت شناخت. به نوبه خود، رودولف به او سروری بسیاری از سرزمین‌های برتانی از جمله آورانش، شبه جزیره کوتنتین و جزایر مانش را به او داد.[۲۰][۲۱][۲۲] : lii  برتانی‌ها با این تغییرات موافقت نکردند و مقاومت در برابر نورمن‌ها توسط آلن دوم، دوک برتانی و کنت برنگر از رن انجام شد اما اندکی بعد با کشتار بزرگ و تخریب قلعه‌های برتانی،الگو:استناد کتاب</ref> : ۲۴  آلن به انگلستان گریخت و کنت برنگر خواستار آشتی شد.[۲۳]

در سال ۹۳۵، گیوم با لوئیتگارد، دختر کنت هربرت دوم ورماندویایی ازدواج کرد که مهریه او زمین‌های Illiers l'Eveque و کودرس و سواحل مانش را به او داد.[۱۸] او همچنین با تأیید هوگوی بزرگ، خواهرش آدلا ("Gerloc" نام نورسی وی بود) را به ازدواج گیوم، کنت پوآتیه درآورد.[۲۴] علاوه بر حمایت از پادشاه رودولف، او اکنون متحد وفادار پدر همسرش، هربرت دوم بود که پدرش رولو با آنها مبارزه کرده بود.[۲۵] در ژانویه ۹۳۶ پادشاه رودولف درگذشت و لوئی چهارم ۱۶ ساله، که در انگلیس در تبعید به سر می‌برد، با وعده وفاداری گیوم ترغیب شد که برگردد و پادشاه شود. برتانی‌ها برای بازپس‌گیری سرزمین‌های گرفته شده توسط نورمن‌ها بازگشتند، و در نتیجه نبردها در سرزمین‌های گسترش یافته نورمن به وجود آمد.[۲۲] : lii 

پادشاه جدید توانایی سلطه بر بارون‌های خود را نداشت و فلاندر مورد حمله داماد گیوم، هرولین دوم، کنت مونتروئیل، قرار گرفت، گیوم در سال ۹۳۹. م به کمک آنها رفت، آرنولف یکم، کنت فلاندر با حمله به نورماندی مقابله به مثل کرد. آرنولف قلعه مونتروی، پا-دو-کاله را تصرف کرد و هرلوین را اخراج کرد. هرلوین و گیوم برای بازپس‌گیری قلعه همکاری کردند.[۲۶][۲۷] گیوم به خاطر اقدامات خود در حمله و تخریب چندین املاک متعلق به آرنولف تکفیر شد.[۲۸] گیوم وفاداری خود را به لوئی چهارم هنگام دیدار آنها در سال ۹۴۰ وعده داد، و در عوض، وی زمین‌هایی که به پدرش رولو داده شده بود، را تأیید کرد.

در سال ۹۴۱ میلادی یک پیمان صلح بین برتانی و نورماندی به امضا رسید، که با توافق شاه لوئی چهارم در روآن گسترش یافت و باعث گسترش محدوده نورماندی به سرزمینهای برتانی شد.

مرگ[ویرایش]

گیوم در سال ۹۴۲ میلادی در جزیره‌ای در رودخانه سم، هنگام شرکت در یک کنفرانس صلح برای حل اختلافات با آرنولف در کمین قرار گرفت و کشته شد.[۱۸][۲۷]

بنای یادبود گیوم در کلیسای جامع روآن، فرانسه. این بنا مربوط به سده چهاردهم میلادی است.

منابع[ویرایش]

  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «The Dukes of Normandy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
  • «-». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ نوامبر ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۰.
  • «-». RoyaList Online. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۰.
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «William Longsword I». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
  1. مشاهده تفسیر: مبدا Poppa در: استوارت بالدوین ، پروژه هنری: "Poppa" بایگانی‌شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine برای بحث و تفصیل بیشتر.

پانویس[ویرایش]

  1. "، Neue Folge , Band III Teilband 1 (ماربورگ، آلمان: JA Stargardt، 1984)، تافل 79
  2. David C. Douglas "اولین کنت نورمن"، "بررسی تاریخی انگلیس"، جلد 1 61، شماره 240 (مه، 1946)، ص. 130
  3. نورمن پاور، 840–1066 "(برکلی: انتشارات دانشگاه کالیفرنیا، 1988)، ص. 45
  4. دیوید سی. داگلاس، "رولو از نرماندی"، "The English Historical Review"، جلد 1 57، شماره 228 (اکتبر، 1942)، ص. 422
  5. Orderic Vitalis, "" The Ecclesiastical History of Orderic Vitalis "، ویرایش. مارجوری چیبنال، جلد. II (آکسفورد: مطبوعات Clarendon، 1993)، ص 7
  6. رجوع شود به: Neveux, p 62؛ "نوحه در مورد ترور گیلوم لانگو-éپه، دوک نرماندی، شعر منتشر نشده قرن 10"، گاستون پاریس؛ ژول لیر، کتابخانه دانشکده منشور (1870)، دوره 31، شماره 31، ص. 397؛ نوحه برای مرگ گیوم لونگو Ėpėe و Prentout، "انتقاد اتود از Dudon de Saint-Quentin"، 178–9 [ns].
  7. François Neveux , "A Brief History of the Normans"، ترجمه. هوارد کرتیس (لندن: پاسبان و رابینسون، با مسئولیت محدود، 2008)، ص. 62 & n 111
  8. دودو، یا دودون، یک مورخ اهل پیکاردی و رئیس کلیسای سنت کوئنتین بود، (متولد حدود ٩۶۵. م). در سال ٩٨۶ توسط آلبرت یکم، کنت ورماندوی، برای کار به ریچارد یکم، دوک نورماندی فرستاده شد، او در انجام ماموریت موفق شد و با ایجاد یک تأثیر بسیار مطلوب در دربار نورمن، چند سال را در آن ایالت گذراند. در طول اقامت دوم در نورماندی، دودو تاریخچه خود را دربارهٔ نورمن‌ها نوشت، کاری که دوک ریچارد از او خواسته بود آن را به عهده بگیرد. از زندگی وی اطلاعات کمی کمی در دست است، جز این که وی قبل از ١٠۴٣ درگذشت.
  9. داگلاس، "رولو از نرماندی"، ص. 417
  10. K.S.B. می‌نامند. کیتس-روهان، "پاپای بایو و خانواده‌اش"، "تبارشناس آمریکایی"، جلد. 72، نه 4 (ژوئیه - اکتبر 1997)، ص. 198
  11. Neveux, pp. 60–1
  12. Crouch، ص. 9
  13. Vitalis, p. 67 (به نقل از ویلیام ژومیژ، کتاب دوم، سر 12 [18])
  14. داگلاس، "رولو از نرماندی"، ص. 435
  15. ، ص. 41 (با استناد به Planctus برای گیوم که کمی بعد از قتلش در سال ٩۴٢ ساخته شده‌است)
  16. ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ "" یک همراه جهان آنگلو-نورمن "، ویرایش. کریستوفر هارپر بیل؛ الیزابت ون هاوتس (وودبریج، انگلستان: مطبوعات بویدل، ۲۰۰۷)، ص. 25
  17. Crouch، ص. 11
  18. ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ ۱۸٫۲ برادرزاده‌ها، ص. 72
  19. سرل، ص. 95
  20. پیر ریشه، " کارولنژی‌ها؛ خانواده‌ای که اروپا را جعل کرد "، ترجمه مایکل آدومیر آلن (فیلادلفیا: انتشارات دانشگاه پنسیلوانیا، 1993)، صص. 252–3
  21. "The Annals of Flodoard of Reims؛ 916–966 "، ویرایش. & ترانس. استیون فانینگ و برنارد اس. باخراچ (نیویورک ؛ انتاریو کانادا: انتشارات دانشگاه تورنتو، 2011)، ص. xvii & notes 15b، 85
  22. ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ Stapleton, Thomas (1840). Magni rotuli scaccarii Normanniæ sub regibus Angliæ.
  23. "The Gesta Normannorum Ducum of William of Jumieges, Orderic ویتالیس، و رابرت از تورینی، "ویرایش. & ترانس. الیزابت ام سی ون هاوتس، جلد 1 من (آکسفورد: مطبوعات کلاراندون، 1992)، ص. 79
  24. "The Gesta Normannorum Ducum of William of Jumieges, Orderic Vitalis, and Robert of Torigni"، ص. 81
  25. "The Annals of Flodoard of Reims، 916–966 "، ص. xxi
  26. سرل، ص. 56
  27. ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ دیوید نیکلاس، "فلاندرس قرون وسطی" (لندن: Longman Group UK Limited، 1992)، ص. 40
  28. "The Annals of Flodoard of Reims؛ 916–966 "، ص. 31