ویکتوریا اوهانجانیان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ویکتوریا اوهانجانیان (ارمنی: Վիկտորյա Օհանջանյան) معمار ارمنی‌تبار ایرانی و نخستین زن معمار ایران بود.^[۲]

زندگی‌نامه[ویرایش]

ویکتوریا اوهانجانیان در سال ۱۳۰۸ در تبریز زاده شد.^[۱] او تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خویش را در زادگاهش به پایان رسانید و برای تحصیلات در رشته معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران راهی تهران شد. او با ایرج اعتصام هم‌کلاسی بود و در سال ۱۳۴۳ از این رشته فارغ‌التحصیل شد.^[۱] اوهانجانیان از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۷ به عنوان رئیس دفتر فنی در وزارت آبادانی و مسکن مشغول به کار بود. او سپس برای یادگیری روش‌های مدرن ساخت و ساز ساختمان‌های صنعتی راهی فرانسه شد.^[۳]

او سپس فعالیت‌های خویش را در تهران ادامه داد و در ایالت کالیفرنیای آمریکا دفتر شخصی خود را افتتاح کرد.^[۳]

جوایز[ویرایش]

• اوهانجانیان در سال ۱۹۷۷ نشان آبادانی و پیشرفت را دریافت کرد.^[۳]
• اوهانجانیان در سال ۱۹۹۹ توسط انجمن معماران ایران به عنوان یکی از برجسته‌ترین معماران ایران معرفی شد.^[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

• ارمنی‌های ایران

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

• لازاریان، ژانت د (۱۳۸۲). «معماران». دانشنامه ایرانیان ارمنی. تهران: انتشارات هیرمند. ص. ۲۶۳. شابک ۹۶۴-۶۹۷۴-۵۰-۳.