پادشاهی همای - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

داستان منظوم
پادشاهی همای
زبانفارسی
قالبمثنوی
از کتابشاهنامه
پدیدآورندهفردوسی
سال آفرینشسدهٔ چهارم و پنجم هجری قمری
گونه (ژانر)حماسه
سبکخراسانی
شمار ابیات۳۲۲ برپایهٔ ویرایش خالقی مطلق
وزنمتقارب مثمن محذوف: فعولن فعولن فعولن فعول
فضاایران کیانی

«پادشاهی همای» شانزدهمین داستانِ پادشاهان و هفتمین پادشاهی کیان در شاهنامهٔ فردوسی است که دورانِ سی‌ودوسالهٔ پادشاهیِ همای را داستان می‌کند.

دوران زندگی همای نقطه تلاقی میان مستندات تاریخی با متون شاهنامه است. این برهه از تاریخ به‌ویژه دوران همای بسیار مغشوش و آمیخته به روایات جعلی و غرض‌آلود است.

به بیماری اندر بمرد اردشیرهمی بود بیکار تاج و سریر
همای آمد و تاج بر سر نهادیکی راه و آیین دیگر نهاد [۱]

پانویس[ویرایش]

  1. شاهنامه. جلد ششم. پادشاهی همای چهرزاد، ص ۴۲۴

منابع[ویرایش]