پاکلیتاکسل - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پاکلیتاکسل

داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Abraxane, Taxol
AHFS/Drugs.com	monograph
روش مصرف دارو	iv
کد ATC	L01CD01 L01CD03 (WHO)‎ (paclitaxel poliglumex)
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	US: فقط ℞
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	6.5% (oral)[۱]
پیوند پروتئینی	89 to 98٪
متابولیسم	Hepatic (CYP2C8 and CYP3A4)
نیمه‌عمر حذف	5.8 hours
دفع	Fecal and urinary
شناسه‌ها
نام آیوپاک (2α,4α,5β,7β,10β,13α)-4,10-bis(acetyloxy)-13-{[(2R,3S)- 3-(benzoylamino)-2-hydroxy-3-phenylpropanoyl]oxy}- 1,7-dihydroxy-9-oxo-5,20-epoxytax-11-en-2-yl benzoate
شمارهٔ سی‌ای‌اس	33069-62-4 Y
پاب‌کم CID	36314
IUPHAR/BPS	2770
دراگ‌بنک	DB01229 Y
کم‌اسپایدر	10368587 Y
UNII	P88XT4IS4D
KEGG	D00491 Y
ChEBI	CHEBI:45863 Y
ChEMBL	ChEMBL48 N
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID9023413
ECHA InfoCard	100.127.725
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C47H51NO14
جرم مولی	853٫906 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES CC1=C2[C@@]([C@]([C@H]([C@@H]3[C@]4([C@H](OC4)C[C@@H]([C@]3(C(=O)[C@@H]2OC(=O)C)C)O)OC(=O)C)OC(=O)c5ccccc5)(C[C@@H]1OC(=O)[C@H](O)[C@@H](NC(=O)c6ccccc6)c7ccccc7)O)(C)C
InChI InChI=1S/C47H51NO14/c1-25-31(60-43(56)36(52)35(28-16-10-7-11-17-28)48-41(54)29-18-12-8-13-19-29)23-47(57)40(61-42(55)30-20-14-9-15-21-30)38-45(6,32(51)22-33-46(38,24-58-33)62-27(3)50)39(53)37(59-26(2)49)34(25)44(47,4)5/h7-21,31-33,35-38,40,51-52,57H,22-24H2,1-6H3,(H,48,54)/t31-,32-,33+,35-,36+,37+,38-,40-,45+,46-,47+/m0/s1 Y Key:RCINICONZNJXQF-MZXODVADSA-N Y
NY (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

پاکلی‌تاکسل (به انگلیسی: Paclitaxel) یا تاکسول یک داروی ضدسرطان است که باعث عدم دپلیمریزه شدن میکروتوبول‌ها می‌شود.

رده درمانی:مهارکننده میتوز

اشکال دارویی: آمپول

کاربرد[ویرایش]

سرطان پیشرفته (متاستاتیک) تخمدان

سرطان (کارسینوم) پستان

سرطان نوع سارکوم کاپوسی وابسته به AIDS

ساختار[ویرایش]

تاکسول یک ترکیب دی ترپنی با ساختاری پیچیده می‌باشد که غالباً از گیاه سرخدار گرفته می‌شود. این ماده در حال حاضر به عنوان مهم‌ترین ترکیب طبیعی ضدسرطان با مکانیسمی متفاوت از سایر داروهای مشابه در این زمینه، در سراسر دنیا برای درمان انواع سرطان‌ها از جمله سرطان پوست، ریه، مجاری ادرار، مری، غدد لنفاوی و... به طور مؤثر مورد استفاده قرار می‌گیرد^[۲] . در حال حاضر تلاش‌های فروانی برای سنتز کامل و نیمه سنتز تاکسول و همچنین استخراج آن در کشت‌های سلولی صورت می‌گیرد که هر کدام از این روش‌ها مشکلات خاصی را به دنبال دارد. با توجه به مصرف فراوان این ماده در پزشکی و همچنین محدودیت تولید آن از منابع گیاهی لازم است تا مکانیسم بیوسنتز و همچنین روش‌های استخراج و اندازه‌گیری آن به طور کامل مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد^[۲]

عوارض جانبی[ویرایش]

نوروپاتی محیطی، افت فشار خون (هیپوتانسیون)، نوار قلب غیرطبیعی، تهوع، استفراغ، اسهال، التهاب مخاط‌ها (موکوزیت)، اختلالات خونی (مانند نوتروپنی، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، خونریزی)، افزایش سطح آنزیم‌های کبدی، درد عضلانی و مفصلی (میالژی، آرترالژی)، ریزش موها (آلوپسی)، واکنش حساسیت مفرط، التهاب (سلولیت) محل تزریق، عفونت

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

♡