پرتغالی‌زبان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کشورهای پرتغالی‌زبان
  زبان بومی
  زبان رسمی و اداری
  زبان فرهنگی یا دوم

پرتغالی‌زبانان (پرتغالی: Lusófonos) گروهی قومی‌زبانی هستند که در ۱۰ کشور با جمعیت ۲۷۰ میلیون نفری گسترش یافته‌اند. این کشورها را گاه با عنوان جهان پرتغالی‌زبان (Mundo Lusófono) می‌شناسند و در آن‌ها زبان پرتغالی به عنوان زبان رسمی به رسمیت شناخته شده‌است. پرتغالی‌زبانان در اروپا، آمریکا، آفریقا، آسیا و اقیانوسیه پراکنده شده‌اند.

تاریخ کشورهای پرتغالی‌زبان با تاریخ امپراتوری پرتغال پیوند دارد. امروزه این کشورها در جامعه کشورهای پرتغالی‌زبان گرد هم آمده‌اند.

کشورهای پرتغالی‌زبان[ویرایش]

در کشورهای زیر پرتغالی به عنوان یک زبان بومی مطرح است:

کشور جمعیت
(تخمین ژوئیه ۲۰۱۸)[۱]
زبان بومی
بیشینه
برزیل برزیل ۲۰۸٬۸۴۶٬۸۹۲ Yes
آنگولا آنگولا ۳۰٬۳۵۵٬۸۸۰ Yes
موزامبیک موزامبیک ۲۷٬۲۳۳٬۷۸۹ Red XN
پرتغال پرتغال ۱۰٬۳۵۵٬۴۹۳ Yes
گینه بیسائو گینه بیسائو ۱٬۸۳۳٬۲۴۷ Red XN
تیمور شرقی تیمور شرقی ۱٬۳۲۱٬۹۲۹ Red XN
گینه استوایی گینه استوایی ۷۹۷٬۴۵۷ Red XN
ماکائو ماکائو ۶۰۶٬۳۴۰ Red XN
کیپ ورد دماغه سبز ۵۶۸٬۳۷۳ Yes
سائوتومه و پرنسیپ سائوتومه و پرنسیپ ۲۰۴٬۴۵۴ Yes
جمع حدود ۲۸۲ میلیون

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "The World Factbook – Field Listing – Population – CIA". Central Intelligence Agency. Archived from the original on 31 December 2020. Retrieved 2019-03-30.

پیوند به بیرون[ویرایش]