پلورال افیوژن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پلورال افیوژن_آب آوردن ریه
تصویری از تجمع مایع در فضای جنبی ریه
تخصصپزشکی ریه
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

پلورال افیوژن یا تراوش جنبی (انگلیسی: Pleural effusion) که در زبان عامیانه به آن «آب آوردن ریه» هم می‌گویند، به تجمع بیش‌ازحدِ مایع در فضای جنب که دور شش‌ها را احاطه کرده، گفته می‌شود. این مایع اضافی تنفس طبیعی را مختل می‌کند، چرا که به شش‌ها اجازهٔ بازشدن نمی‌دهد.

انواع متفاوتی از پلورال افیوژن بر حسب آنکه ماهیت مایع تجمع‌یافته چیست یا چه عاملی موجب تجمع آن شده، موجود است؛ مثل هیدروتوراکس (مایع سِـروزیهموتوراکس (خون)، یورینوتوراکس (ادرار)، شیلوتوراکس (کیلوس) و پیوتوراکس (چرک) که به این مورد آخر «آمپیم جنب» گفته می‌شود.

در مقابل، نوموتوراکس به تجمع هوا در فضای جنبی گفته می‌شود که نام دیگرش «کلاپس ریوی» است.

انواع[ویرایش]

روش‌های متفاوتی برای طبقه‌بندی پلورال افیوژن وجود دارد:

بر پایهٔ منبع مایع[ویرایش]

بر پایهٔ پاتوفیزیولوژی[ویرایش]

معیارهای لایت برای افتراق ترانسوداتیو از اِگزوداتیو[ویرایش]

ترانسودا در مقابل اِگزودا
ترانسودا اِگزودا
دلایل اصلی ↑ فشار هیدرواستاتیک،
فشار اسموتیک
التهاب-افزایش
نفوذپذیری عروقی
ظاهر شفاف[۱] کدر[۱]
چگالی نسبی کمتر از ۱٫۰۱۲ بیشتر از ۱٫۰۲۰
محتوای پروتئینی کمتر از ۲٫۵ گرم بر دسی‌لیتر بیشتر از ۲٫۹ گرم بر دسی‌لیتر[۲]
نسبت پروتئین مایع جنب/
پروتئین سرم
< ۰٫۵ > ۰٫۵[۳]
SAAG =
[آلبومین] سرم - [آلبومین] مایع جنب
> ۱٫۲ گرم بر دسی‌لیتر < ۱٫۲ گرم بر دسی‌لیتر[۴]
لاکتات دهیدروژناز مایع جنب
لاکتات دهیدروژناز
< ۰٫۶ یا < ۲۳ > ۰٫۶[۲] یا > ۲۳[۳]
محتوای کلسترول < ۴۵ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر > ۴۵
رادیودانسیته در سی‌تی اسکن ۲ تا ۱۵ واحد هاونسفیلد[۵] ۴ تا ۳۳ واحد هاونسفیلد[۵]

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ The University of Utah • Spencer S. Eccles Health Sciences Library > WebPath images > "Inflammation".
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Heffner J, Brown L, Barbieri C (1997). "Diagnostic value of tests that discriminate between exudative and transudative pleural effusions. Primary Study Investigators". Chest. 111 (4): 970–80. doi:10.1378/chest.111.4.970. PMID 9106577.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Light R, Macgregor M, Luchsinger P, Ball W (1972). "Pleural effusions: the diagnostic separation of transudates and exudates". Ann Intern Med. 77 (4): 507–13. doi:10.7326/0003-4819-77-4-507. PMID 4642731.
  4. Roth BJ, O'Meara TF, Gragun WH (1990). "The serum-effusion albumin gradient in the evaluation of pleural effusions". Chest. 98 (3): 546–9. doi:10.1378/chest.98.3.546. PMID 2152757.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Cullu, Nesat; Kalemci, Serdar; Karakas, Omer; Eser, Irfan; Yalcin, Funda; Boyaci, Fatma Nurefsan; Karakas, Ekrem (2013). "Efficacy of CT in diagnosis of transudates and exudates in patients with pleural effusion". Diagnostic and Interventional Radiology. doi:10.5152/dir.2013.13066. ISSN 1305-3825.
  6. "UOTW #23 - Ultrasound of the Week". Ultrasound of the Week. 22 October 2014. Retrieved 27 May 2017.

پیوند به بیرون[ویرایش]