پیمان لاتران - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پیمان لاتران
گونه	Bilateral treaty
تاریخ پیش‌نویس	Establishment of واتیکان on the شبه‌جزیره ایتالیا
تاریخ امضا	۱۱ فوریه ۱۹۲۹
مکان امضا	رم، پادشاهی ایتالیا
شرط اجرا	Ratification by the Kingdom of Italy and Vatican City
امضاکنندگان	پادشاهی ایتالیا سریر مقدس;

پیمان لاتران (ایتالیایی: Patti Lateranensi; لاتین: Pacta Lateranensia) پیمان و موافقت‌نامه‌ای بود که در ۱۱ فوریهٔ ۱۹۲۹ میلادی بین پادشاهی ایتالیا و سریر مقدس منعقد شد و به‌دلیل آنکه در کاخ لاتران منعقد شده‌بود، به این نام، نام‌گذاری شد. پارلمان ایتالیا نیز در ۷ ژوئن ۱۹۲۹ میلادی این پیمان را تصویب کرد. این پیمان در دورهٔ حکومت فاشیست‌ها در ایتالیا منعقد شده‌بود ولی حکومت‌های دموکراتیک پس از آن نیز این پیمان را محترم شده و آن را به‌رسمیت شناختند. به‌موجب این پیمان، واتیکان کشوری مستقل شناخته‌شد و بنیتو موسولینی موافقت کرد که همهٔ عواید کلیساهای ایتالیا نیز به واتیکان پرداخت شوند.^[۱] در سال ۱۹۴۷ میلادی، در دورهٔ حکومت دموکراتیک ایتالیا، پیمان لاتران به قانون اساسی ایتالیا افزوده‌شد.^[۲]

منابع[ویرایش]

↑ A History of Western Society (Tenth ed.). Bedford/St. Martin's. 2008. p. 900.
↑ Constitution of Italy, article 7

کتاب‌شناسی[ویرایش]

Latourette, Kenneth Scott. Christianity In a Revolutionary Age A History of Christianity in the 19th and 20th Century: Vol 4 The 20th Century In Europe (1961) pp 32–35, 153, 156, 371
Riccards, Michael (1998). Vicars of Christ: Popes, Power, and Politics in the Modern World. New York: Crossroad. ISBN 0-8245-1694-X.
Zuccotti, Susan (2002). Under His Very Windows: The Vatican and the Holocaust in Italy. New Haven: Yale University Press. ISBN 0-300-09310-1.
Pollard, John F. (2005). The Vatican and Italian Fascism, 1929-32. A Study in Conflict. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-02366-5.
Pollard, Jonh F. (2014). The Papacy in the Age of Totalitarianism, 1914-1958. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-920856-2.

پیوند به بیرون[ویرایش]

[1] A History of Western Society (Tenth ed.). Bedford/St. Martin's. 2008. p. 900.

[2] Constitution of Italy, article 7

[۱]

[۲]