چزاره بکاریا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

چزاره بکاریا
زادهٔ۱۵ مارس ۱۷۳۸
میلان
درگذشت۲۰ نوامبر ۱۷۹۴ (۵۶ سالگی)
میلان
ملیتایتالیایی
پیشهنظریه‌پرداز حقوق، فیلسوف، سیاستمدار و وکیل
همسر(ها)آنا باربو
فرزندانجولیا
ماریا
جووانی آنیباله
مارگریتا

جولیو (از آنا باربو)

چزاره بکاریا (ایتالیایی: Cesare Beccaria؛ ۱۵ مارس ۱۷۳۸ – ۲۰ نوامبر ۱۷۹۴) نظریه‌پرداز حقوق، فیلسوف، سیاستمدار و وکیل اهل ایتالیا بود.

نظریات بکاریا بیشتر حول محور کیفرشناسی و واکنش جامعه در قبال بزه بود؛ وی از جمله نظریه‌پردازانی بود که توجهات را به تأثیر قطعیت مجازات‌ها در بازدارندگی افراد جامعه از ارتکاب جرم جلب کرد. مطابق تفکرات بکاریا بازداری از بزه معلول سه عنصر است: شدت، قطعیت و سرعت اعمال کیفر[۱]

رسالهٔ «جرایم و مجازات‌ها» اثر مطرح بکاریا است که در سال 1766 میلادی در فرانسه انتشار یافت و تأثیر بسیار زیادی در تکوین تاریخ تحولات حقوق و کیفرشناسی برجا گذاشت. از دیگر آثار او می توان کتاب ( ارکان اقتصاد عمومی) را نام برد. [۲]

چزاره بکاریا از مخالفین اعدام در جرایم عمومی و در عین حال موافق اعدام در جرایم سیاسی بود

منابع[ویرایش]

  1. مرتضی میرزایی‌مقدم (پاییز ۱۳۸۹). «ارزیابی تأثیر شدت و قطعیت کیفرها در پیشگیری از جرم» (PDF). پایگاه اطلاع‌رسانی پلیس. صص. ۲۴ صفحه. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۶ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۹ اسفند ۱۳۹۷.
  2. لیلا نعمتی (۲۷ آذر ۱۳۹۰). «بکاریا و اصل سودمندی کیفر/سزار بکاریا؛ حقوقدان مخالف عفو مجرمین». روزنامه رسالت. مگ‌ایران. صص. صفحه ۱۸ (اندیشه). دریافت‌شده در ۹ اسفند ۱۳۹۷.

پیوند به بیرون[ویرایش]